Odmiana nazwiska - HERKO
Odmiana przez przypadki nazwiska HERKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - HERKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Herko |
| To jest Jan Herko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Herki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Herki. |
| Celownik (komu?) : Herce |
| Janowi Herce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Herkę |
| Nikt tam nie widział Jana Herkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Herką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Herką. |
| Miejscownik (o kim?) : Herce |
| Nie rozmawiamy o Janie Herce. |
| Wołacz (o!): Herko |
| Mój drogi Janie Herko. |
Nazwisko kobiety (pani) - HERKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Herko |
| Autorką artykułu jest Ewa Herko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Herko |
| Udałem się po poradę do Ewy Herko. |
| Celownik (komu?) : Herko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Herko. |
| Biernik (kogo?) : Herko |
| Wszyscy lubią Ewę Herko. |
| Narzędnik (z kim?) : Herko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Herko. |
| Miejscownik (o kim?) : Herko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Herko. |
| Wołacz (o!): Herko |
| Mylisz się Ewo Herko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HERKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Herkowie, depr. Herki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Herkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Herków |
| Sprawa Ewy i Jana Herków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Herkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Herkom. |
| Biernik (kogo?) : Herków |
| Ewę i Jana Herków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Herkami |
| Z Ewą i Janem Herkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Herkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Herkach. |
| Wołacz (o!): Herkowie, depr. Herki |
| Ewo i Janie Herkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HERKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Herko |
| To są siostry Ewa i Magda Herko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Herko |
| Przed domem Ewy i Magdy Herko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Herko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Herko. |
| Biernik (kogo?) : Herko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Herko. |
| Narzędnik (z kim?) : Herko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Herko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Herko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Herko. |
| Wołacz (o!): Herko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Herko! |
Wszystkie odmiany nazwiska HERKO:
Herko, Herki, Herce, Herkę, Herką, Herkowie, Herków, Herkom, Herkami, Herkach,Zobacz nazwiska podobne do HERKO:
HERMAN, HERNIK, HERBUT, HERMANN, HEROK, HERMANOWSKA, HERMANOWICZ, HERDA, HERBA, HERDZIK, HERNAS, HERRMANN, HERZOG, HERÓD, HERTEL,
Zobacz podział na sylaby słowa HERKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HERKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - HERKO
Wybrane słowo