Odmiana nazwiska - HOREN
Odmiana przez przypadki nazwiska HOREN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - HOREN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horen |
| To jest Jan Horen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Horena. |
| Celownik (komu?) : Horenowi |
| Janowi Horenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Horena |
| Nikt tam nie widział Jana Horena. |
| Narzędnik (z kim?) : Horenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Horenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Horenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Horenie. |
| Wołacz (o!): Horenie |
| Mój drogi Janie Horenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - HORENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horen |
| Autorką artykułu jest Ewa Horen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horen |
| Udałem się po poradę do Ewy Horen. |
| Celownik (komu?) : Horen |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Horen. |
| Biernik (kogo?) : Horen |
| Wszyscy lubią Ewę Horen. |
| Narzędnik (z kim?) : Horen |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Horen. |
| Miejscownik (o kim?) : Horen |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Horen. |
| Wołacz (o!): Horen |
| Mylisz się Ewo Horen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HORENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horenowie, depr. Horeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Horenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horenów |
| Sprawa Ewy i Jana Horenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Horenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Horenom. |
| Biernik (kogo?) : Horenów |
| Ewę i Jana Horenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Horenami |
| Z Ewą i Janem Horenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Horenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Horenach. |
| Wołacz (o!): Horenowie, depr. Horeny |
| Ewo i Janie Horenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HORENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horen |
| To są siostry Ewa i Magda Horen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horen |
| Przed domem Ewy i Magdy Horen doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Horen |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Horen. |
| Biernik (kogo?) : Horen |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Horen. |
| Narzędnik (z kim?) : Horen |
| Wywiad z Ewą i Magdą Horen był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Horen |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Horen. |
| Wołacz (o!): Horen |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Horen! |
Wszystkie odmiany nazwiska HOREN:
Horen, Horena, Horenowi, Horenem, Horenie, Horenowie, Horeny, Horenów, Horenom, Horenami, Horenach,Zobacz nazwiska podobne do HOREN:
HORNIK, HORODECKA, HOROWSKA, HORBACZ, HORODYSKA, HORAK, HOROSZKO, HORZELA, HOROSZKIEWICZ, HORDEJUK, HORWAT, HORBACZEWSKA, HORN, HOROSZ, HORNOWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa HOREN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HOREN
Zobacz anagramy i słowa z liter - HOREN
Wybrane słowo