Nazwisko mężczyzny (pan) - HORKUN |
---|
Mianownik (kto?) : Horkun |
To jest Jan Horkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Horkuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Horkuna. |
Celownik (komu?) : Horkunowi |
Janowi Horkunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Horkuna |
Nikt tam nie widział Jana Horkuna. |
Narzędnik (z kim?) : Horkunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Horkunem. |
Miejscownik (o kim?) : Horkunie |
Nie rozmawiamy o Janie Horkunie. |
Wołacz (o!): Horkunie |
Mój drogi Janie Horkunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - HORKUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Horkun |
Autorką artykułu jest Ewa Horkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Horkun |
Udałem się po poradę do Ewy Horkun. |
Celownik (komu?) : Horkun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Horkun. |
Biernik (kogo?) : Horkun |
Wszyscy lubią Ewę Horkun. |
Narzędnik (z kim?) : Horkun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Horkun. |
Miejscownik (o kim?) : Horkun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Horkun. |
Wołacz (o!): Horkun |
Mylisz się Ewo Horkun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HORKUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Horkunowie, depr. Horkuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Horkunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Horkunów |
Sprawa Ewy i Jana Horkunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Horkunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Horkunom. |
Biernik (kogo?) : Horkunów |
Ewę i Jana Horkunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Horkunami |
Z Ewą i Janem Horkunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Horkunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Horkunach. |
Wołacz (o!): Horkunowie, depr. Horkuny |
Ewo i Janie Horkunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HORKUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Horkun |
To są siostry Ewa i Magda Horkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Horkun |
Przed domem Ewy i Magdy Horkun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Horkun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Horkun. |
Biernik (kogo?) : Horkun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Horkun. |
Narzędnik (z kim?) : Horkun |
Wywiad z Ewą i Magdą Horkun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Horkun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Horkun. |
Wołacz (o!): Horkun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Horkun! |
Zobacz podział na sylaby słowa HORKUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa HORKUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - HORKUN
eOdmiany.pl ©2024