Nazwisko mężczyzny (pan) - HORKUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horkun |
| To jest Jan Horkun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horkuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Horkuna. |
| Celownik (komu?) : Horkunowi |
| Janowi Horkunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Horkuna |
| Nikt tam nie widział Jana Horkuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Horkunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Horkunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Horkunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Horkunie. |
| Wołacz (o!): Horkunie |
| Mój drogi Janie Horkunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - HORKUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horkun |
| Autorką artykułu jest Ewa Horkun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horkun |
| Udałem się po poradę do Ewy Horkun. |
| Celownik (komu?) : Horkun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Horkun. |
| Biernik (kogo?) : Horkun |
| Wszyscy lubią Ewę Horkun. |
| Narzędnik (z kim?) : Horkun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Horkun. |
| Miejscownik (o kim?) : Horkun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Horkun. |
| Wołacz (o!): Horkun |
| Mylisz się Ewo Horkun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HORKUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horkunowie, depr. Horkuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Horkunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horkunów |
| Sprawa Ewy i Jana Horkunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Horkunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Horkunom. |
| Biernik (kogo?) : Horkunów |
| Ewę i Jana Horkunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Horkunami |
| Z Ewą i Janem Horkunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Horkunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Horkunach. |
| Wołacz (o!): Horkunowie, depr. Horkuny |
| Ewo i Janie Horkunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HORKUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Horkun |
| To są siostry Ewa i Magda Horkun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Horkun |
| Przed domem Ewy i Magdy Horkun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Horkun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Horkun. |
| Biernik (kogo?) : Horkun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Horkun. |
| Narzędnik (z kim?) : Horkun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Horkun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Horkun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Horkun. |
| Wołacz (o!): Horkun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Horkun! |
Zobacz podział na sylaby słowa HORKUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
HORKUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - HORKUN
Wybrane słowokucharzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
kucharzom, kucharzami, kucharzach, kucharza, kucharzowi, kucharzem, kucharzu, kucharze, kucharzów, ,...
eOdmiany.pl ©2025