Nazwisko mężczyzny (pan) - HROMAU |
---|
Mianownik (kto?) : Hromau |
To jest Jan Hromau. |
Dopełniacz (kogo?) : Hromaua, Hromau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Hromaua. |
Celownik (komu?) : Hromauowi, Hromau, |
Janowi Hromauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Hromaua, Hromau, |
Nikt tam nie widział Jana Hromaua. |
Narzędnik (z kim?) : Hromauem, Hromau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Hromauem. |
Miejscownik (o kim?) : Hromau |
Nie rozmawiamy o Janie Hromau. |
Wołacz (o!): Hromau |
Mój drogi Janie Hromau. |
Nazwisko kobiety (pani) - HROMAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Hromau |
Autorką artykułu jest Ewa Hromau. |
Dopełniacz (kogo?) : Hromau |
Udałem się po poradę do Ewy Hromau. |
Celownik (komu?) : Hromau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Hromau. |
Biernik (kogo?) : Hromau |
Wszyscy lubią Ewę Hromau. |
Narzędnik (z kim?) : Hromau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Hromau. |
Miejscownik (o kim?) : Hromau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Hromau. |
Wołacz (o!): Hromau |
Mylisz się Ewo Hromau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HROMAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Hromauowie, Hromau, , depr. Hromauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Hromauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Hromauów, Hromau, |
Sprawa Ewy i Jana Hromauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Hromauom, Hromau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Hromauom. |
Biernik (kogo?) : Hromauów, Hromau, |
Ewę i Jana Hromauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Hromauami, Hromau, |
Z Ewą i Janem Hromauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Hromauach, Hromau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Hromauach. |
Wołacz (o!): Hromauowie, Hromau, , depr. Hromauy |
Ewo i Janie Hromauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HROMAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Hromau |
To są siostry Ewa i Magda Hromau. |
Dopełniacz (kogo?) : Hromau |
Przed domem Ewy i Magdy Hromau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Hromau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Hromau. |
Biernik (kogo?) : Hromau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Hromau. |
Narzędnik (z kim?) : Hromau |
Wywiad z Ewą i Magdą Hromau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Hromau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Hromau. |
Wołacz (o!): Hromau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Hromau! |
Zobacz podział na sylaby słowa HROMAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa HROMAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - HROMAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024