Nazwisko mężczyzny (pan) - Humen |
---|
Mianownik (kto?) : Humen |
To jest Jan Humen. |
Dopełniacz (kogo?) : Humena |
Na spotkaniu zabrakło Jana Humena. |
Celownik (komu?) : Humenowi |
Janowi Humenowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Humena |
Nikt tam nie widział Jana Humena. |
Narzędnik (z kim?) : Humenem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Humenem. |
Miejscownik (o kim?) : Humenie |
Nie rozmawiamy o Janie Humenie. |
Wołacz (o!): Humenie |
Mój drogi Janie Humenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - HumenNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Humen |
Autorką artykułu jest Ewa Humen. |
Dopełniacz (kogo?) : Humen |
Udałem się po poradę do Ewy Humen. |
Celownik (komu?) : Humen |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Humen. |
Biernik (kogo?) : Humen |
Wszyscy lubią Ewę Humen. |
Narzędnik (z kim?) : Humen |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Humen. |
Miejscownik (o kim?) : Humen |
Koleżanki plotkowały o Ewie Humen. |
Wołacz (o!): Humen |
Mylisz się Ewo Humen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HumenRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Humenowie, depr. Humeny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Humenowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Humenów |
Sprawa Ewy i Jana Humenów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Humenom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Humenom. |
Biernik (kogo?) : Humenów |
Ewę i Jana Humenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Humenami |
Z Ewą i Janem Humenami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Humenach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Humenach. |
Wołacz (o!): Humenowie, depr. Humeny |
Ewo i Janie Humenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HumenNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Humen |
To są siostry Ewa i Magda Humen. |
Dopełniacz (kogo?) : Humen |
Przed domem Ewy i Magdy Humen doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Humen |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Humen. |
Biernik (kogo?) : Humen |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Humen. |
Narzędnik (z kim?) : Humen |
Wywiad z Ewą i Magdą Humen był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Humen |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Humen. |
Wołacz (o!): Humen |
Dzień dobry Ewo i Magdo Humen! |
Zobacz podział na sylaby słowa Humen
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Humen
Zobacz anagramy i słowa z liter - Humen
Wybrane słowotupecikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
tupeciku, tupecików, tupecikowi, tupecikom, tupecikiem, tupeciki, tupecikami, tupecikach, tupecika, ,...
eOdmiany.pl ©2024