Odmiana nazwiska - IMKO
Odmiana przez przypadki nazwiska IMKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - IMKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Imko |
| To jest Jan Imko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Imki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Imki. |
| Celownik (komu?) : Imce |
| Janowi Imce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Imkę |
| Nikt tam nie widział Jana Imkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Imką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Imką. |
| Miejscownik (o kim?) : Imce |
| Nie rozmawiamy o Janie Imce. |
| Wołacz (o!): Imko |
| Mój drogi Janie Imko. |
Nazwisko kobiety (pani) - IMKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Imko |
| Autorką artykułu jest Ewa Imko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Imko |
| Udałem się po poradę do Ewy Imko. |
| Celownik (komu?) : Imko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Imko. |
| Biernik (kogo?) : Imko |
| Wszyscy lubią Ewę Imko. |
| Narzędnik (z kim?) : Imko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Imko. |
| Miejscownik (o kim?) : Imko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Imko. |
| Wołacz (o!): Imko |
| Mylisz się Ewo Imko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - IMKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Imkowie, depr. Imki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Imkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Imków |
| Sprawa Ewy i Jana Imków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Imkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Imkom. |
| Biernik (kogo?) : Imków |
| Ewę i Jana Imków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Imkami |
| Z Ewą i Janem Imkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Imkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Imkach. |
| Wołacz (o!): Imkowie, depr. Imki |
| Ewo i Janie Imkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - IMKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Imko |
| To są siostry Ewa i Magda Imko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Imko |
| Przed domem Ewy i Magdy Imko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Imko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Imko. |
| Biernik (kogo?) : Imko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Imko. |
| Narzędnik (z kim?) : Imko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Imko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Imko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Imko. |
| Wołacz (o!): Imko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Imko! |
Wszystkie odmiany nazwiska IMKO:
Imko, Imki, Imce, Imkę, Imką, Imkowie, Imków, Imkom, Imkami, Imkach,Zobacz nazwiska podobne do IMKO:
IMIOŁEK, IMIELSKA, KLIMKO, IMIOŁCZYK, IMIELA, IMIEŁOWSKA, IMBIEROWICZ, IMIANOWSKA, IMIOLCZYK, IMIELIŃSKA, IMIŃSKA, IMAŃSKA, IMACH, IMBIOROWICZ, IMIOŁO,
Zobacz podział na sylaby słowa IMKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
IMKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - IMKO