Nazwisko mężczyzny (pan) - INART |
---|
Mianownik (kto?) : Inart |
To jest Jan Inart. |
Dopełniacz (kogo?) : Inarta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Inarta. |
Celownik (komu?) : Inartowi |
Janowi Inartowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Inarta |
Nikt tam nie widział Jana Inarta. |
Narzędnik (z kim?) : Inartem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Inartem. |
Miejscownik (o kim?) : Inarcie |
Nie rozmawiamy o Janie Inarcie. |
Wołacz (o!): Inarcie |
Mój drogi Janie Inarcie. |
Nazwisko kobiety (pani) - INARTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Inart |
Autorką artykułu jest Ewa Inart. |
Dopełniacz (kogo?) : Inart |
Udałem się po poradę do Ewy Inart. |
Celownik (komu?) : Inart |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Inart. |
Biernik (kogo?) : Inart |
Wszyscy lubią Ewę Inart. |
Narzędnik (z kim?) : Inart |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Inart. |
Miejscownik (o kim?) : Inart |
Koleżanki plotkowały o Ewie Inart. |
Wołacz (o!): Inart |
Mylisz się Ewo Inart! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - INARTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Inartowie, depr. Inarty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Inartowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Inartów |
Sprawa Ewy i Jana Inartów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Inartom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Inartom. |
Biernik (kogo?) : Inartów |
Ewę i Jana Inartów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Inartami |
Z Ewą i Janem Inartami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Inartach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Inartach. |
Wołacz (o!): Inartowie, depr. Inarty |
Ewo i Janie Inartowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - INARTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Inart |
To są siostry Ewa i Magda Inart. |
Dopełniacz (kogo?) : Inart |
Przed domem Ewy i Magdy Inart doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Inart |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Inart. |
Biernik (kogo?) : Inart |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Inart. |
Narzędnik (z kim?) : Inart |
Wywiad z Ewą i Magdą Inart był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Inart |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Inart. |
Wołacz (o!): Inart |
Dzień dobry Ewo i Magdo Inart! |
Zobacz podział na sylaby słowa INART
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa INART
Zobacz anagramy i słowa z liter - INART
Wybrane słowowykpićczasownik dokonanyodmiany:
wykpiwszy, wykpionymi, wykpionym, wykpionych, wykpiony, wykpiono, wykpionemu, wykpionej, wykpionego, wykpione, wykpioną, ,...
eOdmiany.pl ©2024