Odmiana nazwiska - JANURA
Odmiana przez przypadki nazwiska JANURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - JANURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Janura |
| To jest Jan Janura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Janury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Janury. |
| Celownik (komu?) : Janurze |
| Janowi Janurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Janurę |
| Nikt tam nie widział Jana Janurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Janurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Janurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Janurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Janurze. |
| Wołacz (o!): Januro |
| Mój drogi Janie Januro. |
Nazwisko kobiety (pani) - JANURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Janura |
| Autorką artykułu jest Ewa Janura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Janury |
| Udałem się po poradę do Ewy Janury. |
| Celownik (komu?) : Janurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Janurze. |
| Biernik (kogo?) : Janurę |
| Wszyscy lubią Ewę Janurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Janurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Janurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Janurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Janurze. |
| Wołacz (o!): Januro |
| Mylisz się Ewo Januro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JANURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Janurowie, depr. Janury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Janurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Janurów |
| Sprawa Ewy i Jana Janurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Janurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Janurom. |
| Biernik (kogo?) : Janurów |
| Ewę i Jana Janurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Janurami |
| Z Ewą i Janem Janurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Janurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Janurach. |
| Wołacz (o!): Janurowie, depr. Janury |
| Ewo i Janie Janurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JANURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Janury |
| To są siostry Ewa i Magda Janury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Janur |
| Przed domem Ewy i Magdy Janur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Janurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Janurom. |
| Biernik (kogo?) : Janury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Janury. |
| Narzędnik (z kim?) : Janurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Janurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Janurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Janurach. |
| Wołacz (o!): Janury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Janury! |
Wszystkie odmiany nazwiska JANURA:
Janura, Janury, Janurze, Janurę, Janurą, Januro, Janurowie, Janurów, Janurom, Janurami, Janurach, Janur,Zobacz nazwiska podobne do JANURA:
JANUS, JANUSZ, JANUSZEWSKA, JANUSZKIEWICZ, JANUSZEK, JANUSZKO, JANUCHOWSKA, JANUCHTA, JANUSZEWICZ, JANUSZCZAK, JANUŚ, JANUSIEWICZ, JANULEWICZ, JANUCIK, JANUSZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa JANURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
JANURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - JANURA
Wybrane słowo