Odmiana nazwiska - JEANPIERRE
Odmiana przez przypadki nazwiska JEANPIERRE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - JEANPIERRE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jeanpierre |
| To jest Jan Jeanpierre. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jeanpierrego, Jeanpierre, Jeanpierre’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Jeanpierrego. |
| Celownik (komu?) : Jeanpierremu, Jeanpierre, Jeanpierre’owi, |
| Janowi Jeanpierremu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Jeanpierrego, Jeanpierre, Jeanpierre’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Jeanpierrego. |
| Narzędnik (z kim?) : Jeanpierrem, Jeanpierre, Jeanpierre’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Jeanpierrem. |
| Miejscownik (o kim?) : Jeanpierrem, Jeanpierre, Jeanpierze, |
| Nie rozmawiamy o Janie Jeanpierrem. |
| Wołacz (o!): Jeanpierre, Jeanpierze, |
| Mój drogi Janie Jeanpierre. |
Nazwisko kobiety (pani) - JEANPIERRENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jeanpierre |
| Autorką artykułu jest Ewa Jeanpierre. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jeanpierre |
| Udałem się po poradę do Ewy Jeanpierre. |
| Celownik (komu?) : Jeanpierre |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Jeanpierre. |
| Biernik (kogo?) : Jeanpierre |
| Wszyscy lubią Ewę Jeanpierre. |
| Narzędnik (z kim?) : Jeanpierre |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Jeanpierre. |
| Miejscownik (o kim?) : Jeanpierre |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Jeanpierre. |
| Wołacz (o!): Jeanpierre |
| Mylisz się Ewo Jeanpierre! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JEANPIERRERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jeanpierrowie, Jeanpierre, Jeanpierre'owie, , depr. Jeanpierre |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Jeanpierrowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jeanpierrów, Jeanpierre, Jeanpierre'ów, Jeanpierrych, |
| Sprawa Ewy i Jana Jeanpierrów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Jeanpierrom, Jeanpierre, Jeanpierre'om, Jeanpierrym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Jeanpierrom. |
| Biernik (kogo?) : Jeanpierrów, Jeanpierre, Jeanpierre'ów, Jeanpierrych, |
| Ewę i Jana Jeanpierrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Jeanpierrami, Jeanpierre, Jeanpierre'ami, Jeanpierrymi, |
| Z Ewą i Janem Jeanpierrami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Jeanpierrach, Jeanpierre, Jeanpierre'ach, Jeanpierrych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Jeanpierrach. |
| Wołacz (o!): Jeanpierrowie, Jeanpierre, Jeanpierre'owie, , depr. Jeanpierre |
| Ewo i Janie Jeanpierrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JEANPIERRENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jeanpierre |
| To są siostry Ewa i Magda Jeanpierre. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jeanpierre |
| Przed domem Ewy i Magdy Jeanpierre doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Jeanpierre |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Jeanpierre. |
| Biernik (kogo?) : Jeanpierre |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Jeanpierre. |
| Narzędnik (z kim?) : Jeanpierre |
| Wywiad z Ewą i Magdą Jeanpierre był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Jeanpierre |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Jeanpierre. |
| Wołacz (o!): Jeanpierre |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Jeanpierre! |
Wszystkie odmiany nazwiska JEANPIERRE:
Jeanpierre, Jeanpierrego, Jeanpierre’a, , Jeanpierremu, Jeanpierre’owi, Jeanpierrem, Jeanpierre’em, Jeanpierze, Jeanpierrowie, Jeanpierre’owie, Jeanpierrów, Jeanpierre’ów, Jeanpierrych, Jeanpierrom, Jeanpierre’om, Jeanpierrym, Jeanpierrami, Jeanpierre’ami, Jeanpierrymi, Jeanpierrach, Jeanpierre’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa JEANPIERRE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
JEANPIERRE
Zobacz synonimy słowa JEANPIERRE
Zobacz anagramy i słowa z liter - JEANPIERRE
Wybrane słowo