Odmiana nazwiska - JUHRE
Odmiana przez przypadki nazwiska JUHRE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - JUHRE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Juhre |
| To jest Jan Juhre. |
| Dopełniacz (kogo?) : Juhrego, Juhre, Juhre’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Juhrego. |
| Celownik (komu?) : Juhremu, Juhre, Juhre’owi, |
| Janowi Juhremu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Juhrego, Juhre, Juhre’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Juhrego. |
| Narzędnik (z kim?) : Juhrem, Juhre, Juhre’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Juhrem. |
| Miejscownik (o kim?) : Juhrem, Juhre, Juhrze, |
| Nie rozmawiamy o Janie Juhrem. |
| Wołacz (o!): Juhre, Juhrze, |
| Mój drogi Janie Juhre. |
Nazwisko kobiety (pani) - JUHRENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Juhre |
| Autorką artykułu jest Ewa Juhre. |
| Dopełniacz (kogo?) : Juhre |
| Udałem się po poradę do Ewy Juhre. |
| Celownik (komu?) : Juhre |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Juhre. |
| Biernik (kogo?) : Juhre |
| Wszyscy lubią Ewę Juhre. |
| Narzędnik (z kim?) : Juhre |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Juhre. |
| Miejscownik (o kim?) : Juhre |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Juhre. |
| Wołacz (o!): Juhre |
| Mylisz się Ewo Juhre! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JUHRERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Juhrowie, Juhre, Juhre'owie, , depr. Juhre |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Juhrowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Juhrów, Juhre, Juhre'ów, Juhrych, |
| Sprawa Ewy i Jana Juhrów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Juhrom, Juhre, Juhre'om, Juhrym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Juhrom. |
| Biernik (kogo?) : Juhrów, Juhre, Juhre'ów, Juhrych, |
| Ewę i Jana Juhrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Juhrami, Juhre, Juhre'ami, Juhrymi, |
| Z Ewą i Janem Juhrami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Juhrach, Juhre, Juhre'ach, Juhrych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Juhrach. |
| Wołacz (o!): Juhrowie, Juhre, Juhre'owie, , depr. Juhre |
| Ewo i Janie Juhrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JUHRENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Juhre |
| To są siostry Ewa i Magda Juhre. |
| Dopełniacz (kogo?) : Juhre |
| Przed domem Ewy i Magdy Juhre doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Juhre |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Juhre. |
| Biernik (kogo?) : Juhre |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Juhre. |
| Narzędnik (z kim?) : Juhre |
| Wywiad z Ewą i Magdą Juhre był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Juhre |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Juhre. |
| Wołacz (o!): Juhre |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Juhre! |
Wszystkie odmiany nazwiska JUHRE:
Juhre, Juhrego, Juhre’a, , Juhremu, Juhre’owi, Juhrem, Juhre’em, Juhrze, Juhrowie, Juhre’owie, Juhrów, Juhre’ów, Juhrych, Juhrom, Juhre’om, Juhrym, Juhrami, Juhre’ami, Juhrymi, Juhrach, Juhre’ach,Zobacz nazwiska podobne do JUHRE:
JUHNKE, JUHAS, JUHÁSZ, JÜHLKE, JUHAN, JUHLIN, JUHANOWICZ, JUHL, JUHANIEWICZ, JUHANILA, JUHANIUK, JUHÁSZOVÁ, JUHLS, JUHNKA, JUHOS,
Zobacz podział na sylaby słowa JUHRE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
JUHRE
Zobacz anagramy i słowa z liter - JUHRE
Wybrane słowo