Nazwisko mężczyzny (pan) - JUNKERT |
---|
Mianownik (kto?) : Junkert |
To jest Jan Junkert. |
Dopełniacz (kogo?) : Junkerta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Junkerta. |
Celownik (komu?) : Junkertowi |
Janowi Junkertowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Junkerta |
Nikt tam nie widział Jana Junkerta. |
Narzędnik (z kim?) : Junkertem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Junkertem. |
Miejscownik (o kim?) : Junkercie |
Nie rozmawiamy o Janie Junkercie. |
Wołacz (o!): Junkercie |
Mój drogi Janie Junkercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - JUNKERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Junkert |
Autorką artykułu jest Ewa Junkert. |
Dopełniacz (kogo?) : Junkert |
Udałem się po poradę do Ewy Junkert. |
Celownik (komu?) : Junkert |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Junkert. |
Biernik (kogo?) : Junkert |
Wszyscy lubią Ewę Junkert. |
Narzędnik (z kim?) : Junkert |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Junkert. |
Miejscownik (o kim?) : Junkert |
Koleżanki plotkowały o Ewie Junkert. |
Wołacz (o!): Junkert |
Mylisz się Ewo Junkert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JUNKERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Junkertowie, depr. Junkerty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Junkertowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Junkertów |
Sprawa Ewy i Jana Junkertów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Junkertom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Junkertom. |
Biernik (kogo?) : Junkertów |
Ewę i Jana Junkertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Junkertami |
Z Ewą i Janem Junkertami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Junkertach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Junkertach. |
Wołacz (o!): Junkertowie, depr. Junkerty |
Ewo i Janie Junkertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JUNKERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Junkert |
To są siostry Ewa i Magda Junkert. |
Dopełniacz (kogo?) : Junkert |
Przed domem Ewy i Magdy Junkert doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Junkert |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Junkert. |
Biernik (kogo?) : Junkert |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Junkert. |
Narzędnik (z kim?) : Junkert |
Wywiad z Ewą i Magdą Junkert był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Junkert |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Junkert. |
Wołacz (o!): Junkert |
Dzień dobry Ewo i Magdo Junkert! |
Zobacz podział na sylaby słowa JUNKERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa JUNKERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - JUNKERT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024