Nazwisko mężczyzny (pan) - JURCZENIANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Jurczenia |
To jest Jan Jurczenia. |
Dopełniacz (kogo?) : Jurczeni |
Na spotkaniu zabrakło Jana Jurczeni. |
Celownik (komu?) : Jurczeni |
Janowi Jurczeni dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Jurczenię |
Nikt tam nie widział Jana Jurczenię. |
Narzędnik (z kim?) : Jurczenią |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Jurczenią. |
Miejscownik (o kim?) : Jurczeni |
Nie rozmawiamy o Janie Jurczeni. |
Wołacz (o!): Jurczenio |
Mój drogi Janie Jurczenio. |
Nazwisko kobiety (pani) - JURCZENIA |
---|
Mianownik (kto?) : Jurczenia |
Autorką artykułu jest Ewa Jurczenia. |
Dopełniacz (kogo?) : Jurczeni |
Udałem się po poradę do Ewy Jurczeni. |
Celownik (komu?) : Jurczeni |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Jurczeni. |
Biernik (kogo?) : Jurczenię |
Wszyscy lubią Ewę Jurczenię. |
Narzędnik (z kim?) : Jurczenią |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Jurczenią. |
Miejscownik (o kim?) : Jurczeni |
Koleżanki plotkowały o Ewie Jurczeni. |
Wołacz (o!): Jurczenio |
Mylisz się Ewo Jurczenio! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JURCZENIARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Jurczeniowie, depr. Jurczenie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Jurczeniowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Jurczeniów |
Sprawa Ewy i Jana Jurczeniów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Jurczeniom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Jurczeniom. |
Biernik (kogo?) : Jurczeniów |
Ewę i Jana Jurczeniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Jurczeniami |
Z Ewą i Janem Jurczeniami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Jurczeniach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Jurczeniach. |
Wołacz (o!): Jurczeniowie, depr. Jurczenie |
Ewo i Janie Jurczeniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JURCZENIA |
---|
Mianownik (kto?) : Jurczenie |
To są siostry Ewa i Magda Jurczenie. |
Dopełniacz (kogo?) : Jurczeni, Jurczeń |
Przed domem Ewy i Magdy Jurczeni doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Jurczeniom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Jurczeniom. |
Biernik (kogo?) : Jurczenie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Jurczenie. |
Narzędnik (z kim?) : Jurczeniami |
Wywiad z Ewą i Magdą Jurczeniami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Jurczeniach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Jurczeniach. |
Wołacz (o!): Jurczenie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Jurczenie! |
Zobacz podział na sylaby słowa JURCZENIA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa JURCZENIA
Zobacz synonimy słowa JURCZENIA
Zobacz anagramy i słowa z liter - JURCZENIA
Wybrane słoworozsiewrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rozsiewy, rozsiewu, rozsiewów, rozsiewowi, rozsiewom, rozsiewie, rozsiewem, rozsiewami, rozsiewach, ,...
eOdmiany.pl ©2024