Nazwisko mężczyzny (pan) - KANCZURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Kanczura |
To jest Jan Kanczura. |
Dopełniacz (kogo?) : Kanczury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kanczury. |
Celownik (komu?) : Kanczurze |
Janowi Kanczurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kanczurę |
Nikt tam nie widział Jana Kanczurę. |
Narzędnik (z kim?) : Kanczurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kanczurą. |
Miejscownik (o kim?) : Kanczurze |
Nie rozmawiamy o Janie Kanczurze. |
Wołacz (o!): Kanczuro |
Mój drogi Janie Kanczuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KANCZURA |
---|
Mianownik (kto?) : Kanczura |
Autorką artykułu jest Ewa Kanczura. |
Dopełniacz (kogo?) : Kanczury |
Udałem się po poradę do Ewy Kanczury. |
Celownik (komu?) : Kanczurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kanczurze. |
Biernik (kogo?) : Kanczurę |
Wszyscy lubią Ewę Kanczurę. |
Narzędnik (z kim?) : Kanczurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kanczurą. |
Miejscownik (o kim?) : Kanczurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kanczurze. |
Wołacz (o!): Kanczuro |
Mylisz się Ewo Kanczuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KANCZURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Kanczurowie, depr. Kanczury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kanczurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kanczurów |
Sprawa Ewy i Jana Kanczurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kanczurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kanczurom. |
Biernik (kogo?) : Kanczurów |
Ewę i Jana Kanczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kanczurami |
Z Ewą i Janem Kanczurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kanczurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kanczurach. |
Wołacz (o!): Kanczurowie, depr. Kanczury |
Ewo i Janie Kanczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KANCZURA |
---|
Mianownik (kto?) : Kanczury |
To są siostry Ewa i Magda Kanczury. |
Dopełniacz (kogo?) : Kanczur |
Przed domem Ewy i Magdy Kanczur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kanczurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kanczurom. |
Biernik (kogo?) : Kanczury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kanczury. |
Narzędnik (z kim?) : Kanczurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Kanczurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kanczurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kanczurach. |
Wołacz (o!): Kanczury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kanczury! |
Zobacz podział na sylaby słowa KANCZURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KANCZURA
Zobacz synonimy słowa KANCZURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KANCZURA
Wybrane słoworozruchrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024