Odmiana nazwiska - KANIABURKA
Odmiana przez przypadki nazwiska KANIABURKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KANIABURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kaniaburka |
| To jest Jan Kaniaburka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kaniaburki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kaniaburki. |
| Celownik (komu?) : Kaniaburce |
| Janowi Kaniaburce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kaniaburkę |
| Nikt tam nie widział Jana Kaniaburkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kaniaburką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kaniaburką. |
| Miejscownik (o kim?) : Kaniaburce |
| Nie rozmawiamy o Janie Kaniaburce. |
| Wołacz (o!): Kaniaburko |
| Mój drogi Janie Kaniaburko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KANIABURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kaniaburka |
| Autorką artykułu jest Ewa Kaniaburka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kaniaburki |
| Udałem się po poradę do Ewy Kaniaburki. |
| Celownik (komu?) : Kaniaburce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kaniaburce. |
| Biernik (kogo?) : Kaniaburkę |
| Wszyscy lubią Ewę Kaniaburkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kaniaburką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kaniaburką. |
| Miejscownik (o kim?) : Kaniaburce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kaniaburce. |
| Wołacz (o!): Kaniaburko |
| Mylisz się Ewo Kaniaburko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KANIABURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kaniaburkowie, depr. Kaniaburki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kaniaburkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kaniaburków |
| Sprawa Ewy i Jana Kaniaburków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kaniaburkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kaniaburkom. |
| Biernik (kogo?) : Kaniaburków |
| Ewę i Jana Kaniaburków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kaniaburkami |
| Z Ewą i Janem Kaniaburkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kaniaburkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kaniaburkach. |
| Wołacz (o!): Kaniaburkowie, depr. Kaniaburki |
| Ewo i Janie Kaniaburkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KANIABURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kaniaburki |
| To są siostry Ewa i Magda Kaniaburki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kaniaburek |
| Przed domem Ewy i Magdy Kaniaburek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kaniaburkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kaniaburkom. |
| Biernik (kogo?) : Kaniaburki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kaniaburki. |
| Narzędnik (z kim?) : Kaniaburkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kaniaburkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kaniaburkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kaniaburkach. |
| Wołacz (o!): Kaniaburki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kaniaburki! |
Wszystkie odmiany nazwiska KANIABURKA:
Kaniaburka, Kaniaburki, Kaniaburce, Kaniaburkę, Kaniaburką, Kaniaburko, Kaniaburkowie, Kaniaburków, Kaniaburkom, Kaniaburkami, Kaniaburkach, Kaniaburek,
Zobacz podział na sylaby słowa KANIABURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KANIABURKA
Zobacz synonimy słowa KANIABURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KANIABURKA
Wybrane słowo