Nazwisko mężczyzny (pan) - KAURAU |
---|
Mianownik (kto?) : Kaurau |
To jest Jan Kaurau. |
Dopełniacz (kogo?) : Kauraua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kauraua. |
Celownik (komu?) : Kaurauowi |
Janowi Kaurauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kauraua |
Nikt tam nie widział Jana Kauraua. |
Narzędnik (z kim?) : Kaurauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kaurauem. |
Miejscownik (o kim?) : Kaurau |
Nie rozmawiamy o Janie Kaurau. |
Wołacz (o!): Kaurau |
Mój drogi Janie Kaurau. |
Nazwisko kobiety (pani) - KAURAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kaurau |
Autorką artykułu jest Ewa Kaurau. |
Dopełniacz (kogo?) : Kaurau |
Udałem się po poradę do Ewy Kaurau. |
Celownik (komu?) : Kaurau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kaurau. |
Biernik (kogo?) : Kaurau |
Wszyscy lubią Ewę Kaurau. |
Narzędnik (z kim?) : Kaurau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kaurau. |
Miejscownik (o kim?) : Kaurau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kaurau. |
Wołacz (o!): Kaurau |
Mylisz się Ewo Kaurau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KAURAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kaurauowie, depr. Kaurauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kaurauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kaurauów |
Sprawa Ewy i Jana Kaurauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kaurauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kaurauom. |
Biernik (kogo?) : Kaurauów |
Ewę i Jana Kaurauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kaurauami |
Z Ewą i Janem Kaurauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kaurauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kaurauach. |
Wołacz (o!): Kaurauowie, depr. Kaurauy |
Ewo i Janie Kaurauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KAURAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kaurau |
To są siostry Ewa i Magda Kaurau. |
Dopełniacz (kogo?) : Kaurau |
Przed domem Ewy i Magdy Kaurau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kaurau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kaurau. |
Biernik (kogo?) : Kaurau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kaurau. |
Narzędnik (z kim?) : Kaurau |
Wywiad z Ewą i Magdą Kaurau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kaurau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kaurau. |
Wołacz (o!): Kaurau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kaurau! |
Zobacz podział na sylaby słowa KAURAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KAURAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - KAURAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025