Nazwisko mężczyzny (pan) - KAŁKUN |
---|
Mianownik (kto?) : Kałkun |
To jest Jan Kałkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kałkuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kałkuna. |
Celownik (komu?) : Kałkunowi |
Janowi Kałkunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kałkuna |
Nikt tam nie widział Jana Kałkuna. |
Narzędnik (z kim?) : Kałkunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kałkunem. |
Miejscownik (o kim?) : Kałkunie |
Nie rozmawiamy o Janie Kałkunie. |
Wołacz (o!): Kałkunie |
Mój drogi Janie Kałkunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KAŁKUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kałkun |
Autorką artykułu jest Ewa Kałkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kałkun |
Udałem się po poradę do Ewy Kałkun. |
Celownik (komu?) : Kałkun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kałkun. |
Biernik (kogo?) : Kałkun |
Wszyscy lubią Ewę Kałkun. |
Narzędnik (z kim?) : Kałkun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kałkun. |
Miejscownik (o kim?) : Kałkun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kałkun. |
Wołacz (o!): Kałkun |
Mylisz się Ewo Kałkun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KAŁKUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kałkunowie, depr. Kałkuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kałkunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kałkunów |
Sprawa Ewy i Jana Kałkunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kałkunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kałkunom. |
Biernik (kogo?) : Kałkunów |
Ewę i Jana Kałkunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kałkunami |
Z Ewą i Janem Kałkunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kałkunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kałkunach. |
Wołacz (o!): Kałkunowie, depr. Kałkuny |
Ewo i Janie Kałkunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KAŁKUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kałkun |
To są siostry Ewa i Magda Kałkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kałkun |
Przed domem Ewy i Magdy Kałkun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kałkun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kałkun. |
Biernik (kogo?) : Kałkun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kałkun. |
Narzędnik (z kim?) : Kałkun |
Wywiad z Ewą i Magdą Kałkun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kałkun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kałkun. |
Wołacz (o!): Kałkun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kałkun! |
Zobacz podział na sylaby słowa KAŁKUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KAŁKUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KAŁKUN
Wybrane słowoszariatrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
szariaty, szariatu, szariatów, szariatowi, szariatom, szariatem, szariatami, szariatach, szariacie, ,...
eOdmiany.pl ©2025