Nazwisko mężczyzny (pan) - KEJNE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kejne |
| To jest Jan Kejne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kejnego, Kejne, Kejne’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kejnego. |
| Celownik (komu?) : Kejnemu, Kejne, Kejne’owi, |
| Janowi Kejnemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kejnego, Kejne, Kejne’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Kejnego. |
| Narzędnik (z kim?) : Kejnem, Kejne, Kejne’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kejnem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kejnem, Kejne, Kejnie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Kejnem. |
| Wołacz (o!): Kejne, Kejnie, |
| Mój drogi Janie Kejne. |
Nazwisko kobiety (pani) - KEJNENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kejne |
| Autorką artykułu jest Ewa Kejne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kejne |
| Udałem się po poradę do Ewy Kejne. |
| Celownik (komu?) : Kejne |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kejne. |
| Biernik (kogo?) : Kejne |
| Wszyscy lubią Ewę Kejne. |
| Narzędnik (z kim?) : Kejne |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kejne. |
| Miejscownik (o kim?) : Kejne |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kejne. |
| Wołacz (o!): Kejne |
| Mylisz się Ewo Kejne! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KEJNERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kejnowie, Kejne, Kejne’owie, , depr. Kejne |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kejnowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kejnów, Kejne, Kejne’ów, Kejnych, |
| Sprawa Ewy i Jana Kejnów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kejnom, Kejne, Kejne’om, Kejnym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kejnom. |
| Biernik (kogo?) : Kejnów, Kejne, Kejne’ów, Kejnych, |
| Ewę i Jana Kejnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kejnami, Kejne, Kejne’ami, Kejnymi, |
| Z Ewą i Janem Kejnami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kejnach, Kejne, Kejne’ach, Kejnych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kejnach. |
| Wołacz (o!): Kejnowie, Kejne, Kejne’owie, , depr. Kejne |
| Ewo i Janie Kejnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KEJNENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kejne |
| To są siostry Ewa i Magda Kejne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kejne |
| Przed domem Ewy i Magdy Kejne doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kejne |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kejne. |
| Biernik (kogo?) : Kejne |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kejne. |
| Narzędnik (z kim?) : Kejne |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kejne był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kejne |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kejne. |
| Wołacz (o!): Kejne |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kejne! |
Zobacz podział na sylaby słowa KEJNE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KEJNE
Zobacz anagramy i słowa z liter - KEJNE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025