Nazwisko mężczyzny (pan) - KHORKO |
---|
Mianownik (kto?) : Khorko |
To jest Jan Khorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Khorki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Khorki. |
Celownik (komu?) : Khorce |
Janowi Khorce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Khorkę |
Nikt tam nie widział Jana Khorkę. |
Narzędnik (z kim?) : Khorką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Khorką. |
Miejscownik (o kim?) : Khorce |
Nie rozmawiamy o Janie Khorce. |
Wołacz (o!): Khorko |
Mój drogi Janie Khorko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KHORKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Khorko |
Autorką artykułu jest Ewa Khorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Khorko |
Udałem się po poradę do Ewy Khorko. |
Celownik (komu?) : Khorko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Khorko. |
Biernik (kogo?) : Khorko |
Wszyscy lubią Ewę Khorko. |
Narzędnik (z kim?) : Khorko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Khorko. |
Miejscownik (o kim?) : Khorko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Khorko. |
Wołacz (o!): Khorko |
Mylisz się Ewo Khorko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KHORKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Khorkowie, depr. Khorki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Khorkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Khorków |
Sprawa Ewy i Jana Khorków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Khorkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Khorkom. |
Biernik (kogo?) : Khorków |
Ewę i Jana Khorków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Khorkami |
Z Ewą i Janem Khorkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Khorkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Khorkach. |
Wołacz (o!): Khorkowie, depr. Khorki |
Ewo i Janie Khorkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KHORKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Khorko |
To są siostry Ewa i Magda Khorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Khorko |
Przed domem Ewy i Magdy Khorko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Khorko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Khorko. |
Biernik (kogo?) : Khorko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Khorko. |
Narzędnik (z kim?) : Khorko |
Wywiad z Ewą i Magdą Khorko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Khorko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Khorko. |
Wołacz (o!): Khorko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Khorko! |
Zobacz podział na sylaby słowa KHORKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KHORKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KHORKO
eOdmiany.pl ©2024