Nazwisko mężczyzny (pan) - KIELBAN |
---|
Mianownik (kto?) : Kielban |
To jest Jan Kielban. |
Dopełniacz (kogo?) : Kielbana |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kielbana. |
Celownik (komu?) : Kielbanowi |
Janowi Kielbanowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kielbana |
Nikt tam nie widział Jana Kielbana. |
Narzędnik (z kim?) : Kielbanem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kielbanem. |
Miejscownik (o kim?) : Kielbanie |
Nie rozmawiamy o Janie Kielbanie. |
Wołacz (o!): Kielbanie |
Mój drogi Janie Kielbanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KIELBANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kielban |
Autorką artykułu jest Ewa Kielban. |
Dopełniacz (kogo?) : Kielban |
Udałem się po poradę do Ewy Kielban. |
Celownik (komu?) : Kielban |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kielban. |
Biernik (kogo?) : Kielban |
Wszyscy lubią Ewę Kielban. |
Narzędnik (z kim?) : Kielban |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kielban. |
Miejscownik (o kim?) : Kielban |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kielban. |
Wołacz (o!): Kielban |
Mylisz się Ewo Kielban! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KIELBANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kielbanowie, depr. Kielbany |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kielbanowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kielbanów |
Sprawa Ewy i Jana Kielbanów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kielbanom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kielbanom. |
Biernik (kogo?) : Kielbanów |
Ewę i Jana Kielbanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kielbanami |
Z Ewą i Janem Kielbanami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kielbanach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kielbanach. |
Wołacz (o!): Kielbanowie, depr. Kielbany |
Ewo i Janie Kielbanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KIELBANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kielban |
To są siostry Ewa i Magda Kielban. |
Dopełniacz (kogo?) : Kielban |
Przed domem Ewy i Magdy Kielban doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kielban |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kielban. |
Biernik (kogo?) : Kielban |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kielban. |
Narzędnik (z kim?) : Kielban |
Wywiad z Ewą i Magdą Kielban był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kielban |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kielban. |
Wołacz (o!): Kielban |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kielban! |
Zobacz podział na sylaby słowa KIELBAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KIELBAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KIELBAN
Wybrane słowosamolubrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
samolubom, samolubami, samolubach, samoluba, samolubowi, samolubem, samolubie, samolubi, samoluby, samolubów, ,...
eOdmiany.pl ©2024