Odmiana nazwiska - KIER
Zobacz też odmianę slowa KIER
Odmiana przez przypadki nazwiska KIER:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KIER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kier |
| To jest Jan Kier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kiera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kiera. |
| Celownik (komu?) : Kierowi |
| Janowi Kierowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kiera |
| Nikt tam nie widział Jana Kiera. |
| Narzędnik (z kim?) : Kierem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kierem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kierze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kierze. |
| Wołacz (o!): Kierze |
| Mój drogi Janie Kierze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KIERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kier |
| Autorką artykułu jest Ewa Kier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kier |
| Udałem się po poradę do Ewy Kier. |
| Celownik (komu?) : Kier |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kier. |
| Biernik (kogo?) : Kier |
| Wszyscy lubią Ewę Kier. |
| Narzędnik (z kim?) : Kier |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kier. |
| Miejscownik (o kim?) : Kier |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kier. |
| Wołacz (o!): Kier |
| Mylisz się Ewo Kier! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KIERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kierowie, depr. Kiery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kierowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kierów |
| Sprawa Ewy i Jana Kierów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kierom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kierom. |
| Biernik (kogo?) : Kierów |
| Ewę i Jana Kierów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kierami |
| Z Ewą i Janem Kierami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kierach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kierach. |
| Wołacz (o!): Kierowie, depr. Kiery |
| Ewo i Janie Kierowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KIERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kier |
| To są siostry Ewa i Magda Kier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kier |
| Przed domem Ewy i Magdy Kier doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kier |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kier. |
| Biernik (kogo?) : Kier |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kier. |
| Narzędnik (z kim?) : Kier |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kier był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kier |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kier. |
| Wołacz (o!): Kier |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kier! |
Wszystkie odmiany nazwiska KIER:
Kier, Kiera, Kierowi, Kierem, Kierze, Kierowie, Kiery, Kierów, Kierom, Kierami, Kierach,Zobacz nazwiska podobne do KIER:
KISIEL, KITA, KIEŁBASA, KIELAR, KISIELEWSKA, KICIŃSKA, KILIAN, KIERZKOWSKA, KISZKA, KIJEWSKA, KIEDROWSKA, KIJAK, KIJOWSKA, KIEŁB, KIEŁTYKA,
Zobacz podział na sylaby słowa KIER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KIER
Zobacz anagramy i słowa z liter - KIER
Wybrane słowobeczećczasownik niedokonanyodmiany:
beczałem, beczałam, beczałeś, beczałaś, beczał, beczała, beczało, beczeliśmy, beczałyśmy, beczeliście, beczałyście, ,...