Odmiana nazwiska - KIERKO
Odmiana przez przypadki nazwiska KIERKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KIERKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kierko |
| To jest Jan Kierko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kierki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kierki. |
| Celownik (komu?) : Kierce |
| Janowi Kierce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kierkę |
| Nikt tam nie widział Jana Kierkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kierką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kierką. |
| Miejscownik (o kim?) : Kierce |
| Nie rozmawiamy o Janie Kierce. |
| Wołacz (o!): Kierko |
| Mój drogi Janie Kierko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KIERKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kierko |
| Autorką artykułu jest Ewa Kierko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kierko |
| Udałem się po poradę do Ewy Kierko. |
| Celownik (komu?) : Kierko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kierko. |
| Biernik (kogo?) : Kierko |
| Wszyscy lubią Ewę Kierko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kierko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kierko. |
| Miejscownik (o kim?) : Kierko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kierko. |
| Wołacz (o!): Kierko |
| Mylisz się Ewo Kierko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KIERKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kierkowie, depr. Kierki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kierkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kierków |
| Sprawa Ewy i Jana Kierków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kierkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kierkom. |
| Biernik (kogo?) : Kierków |
| Ewę i Jana Kierków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kierkami |
| Z Ewą i Janem Kierkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kierkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kierkach. |
| Wołacz (o!): Kierkowie, depr. Kierki |
| Ewo i Janie Kierkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KIERKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kierko |
| To są siostry Ewa i Magda Kierko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kierko |
| Przed domem Ewy i Magdy Kierko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kierko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kierko. |
| Biernik (kogo?) : Kierko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kierko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kierko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kierko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kierko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kierko. |
| Wołacz (o!): Kierko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kierko! |
Wszystkie odmiany nazwiska KIERKO:
Kierko, Kierki, Kierce, Kierkę, Kierką, Kierkowie, Kierków, Kierkom, Kierkami, Kierkach,Zobacz nazwiska podobne do KIERKO:
KIERZKOWSKA, KIERZEK, KIEREPKA, KIEROŃSKA, KIERAT, KIERSNOWSKA, KIERNICKA, KIERSKA, KIERES, KIEREŚ, KIERAS, KIERPIEC, KIERUZEL, KIERNOZEK, KIERCZAK,
Zobacz podział na sylaby słowa KIERKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KIERKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KIERKO
Wybrane słowocobolrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy