Nazwisko mężczyzny (pan) - KIERKO |
---|
Mianownik (kto?) : Kierko |
To jest Jan Kierko. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kierki. |
Celownik (komu?) : Kierce |
Janowi Kierce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kierkę |
Nikt tam nie widział Jana Kierkę. |
Narzędnik (z kim?) : Kierką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kierką. |
Miejscownik (o kim?) : Kierce |
Nie rozmawiamy o Janie Kierce. |
Wołacz (o!): Kierko |
Mój drogi Janie Kierko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KIERKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kierko |
Autorką artykułu jest Ewa Kierko. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierko |
Udałem się po poradę do Ewy Kierko. |
Celownik (komu?) : Kierko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kierko. |
Biernik (kogo?) : Kierko |
Wszyscy lubią Ewę Kierko. |
Narzędnik (z kim?) : Kierko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kierko. |
Miejscownik (o kim?) : Kierko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kierko. |
Wołacz (o!): Kierko |
Mylisz się Ewo Kierko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KIERKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kierkowie, depr. Kierki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kierkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierków |
Sprawa Ewy i Jana Kierków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kierkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kierkom. |
Biernik (kogo?) : Kierków |
Ewę i Jana Kierków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kierkami |
Z Ewą i Janem Kierkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kierkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kierkach. |
Wołacz (o!): Kierkowie, depr. Kierki |
Ewo i Janie Kierkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KIERKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kierko |
To są siostry Ewa i Magda Kierko. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierko |
Przed domem Ewy i Magdy Kierko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kierko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kierko. |
Biernik (kogo?) : Kierko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kierko. |
Narzędnik (z kim?) : Kierko |
Wywiad z Ewą i Magdą Kierko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kierko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kierko. |
Wołacz (o!): Kierko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kierko! |
Zobacz podział na sylaby słowa KIERKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KIERKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KIERKO
eOdmiany.pl ©2024