Odmiana nazwiska - KIRU
Zobacz też odmianę slowa KIRU
Odmiana przez przypadki nazwiska KIRU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KIRU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kiru |
| To jest Jan Kiru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kiru |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kiru. |
| Celownik (komu?) : Kiru |
| Janowi Kiru dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kiru |
| Nikt tam nie widział Jana Kiru. |
| Narzędnik (z kim?) : Kiru |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kiru. |
| Miejscownik (o kim?) : Kiru |
| Nie rozmawiamy o Janie Kiru. |
| Wołacz (o!): Kiru |
| Mój drogi Janie Kiru. |
Nazwisko kobiety (pani) - KIRUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kiru |
| Autorką artykułu jest Ewa Kiru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kiru |
| Udałem się po poradę do Ewy Kiru. |
| Celownik (komu?) : Kiru |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kiru. |
| Biernik (kogo?) : Kiru |
| Wszyscy lubią Ewę Kiru. |
| Narzędnik (z kim?) : Kiru |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kiru. |
| Miejscownik (o kim?) : Kiru |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kiru. |
| Wołacz (o!): Kiru |
| Mylisz się Ewo Kiru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KIRURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kiru, depr. Kiru |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kiru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kiru |
| Sprawa Ewy i Jana Kiru nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kiru |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kiru. |
| Biernik (kogo?) : Kiru |
| Ewę i Jana Kiru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kiru |
| Z Ewą i Janem Kiru mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kiru |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kiru. |
| Wołacz (o!): Kiru, depr. Kiru |
| Ewo i Janie Kiru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KIRUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kiru |
| To są siostry Ewa i Magda Kiru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kiru |
| Przed domem Ewy i Magdy Kiru doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kiru |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kiru. |
| Biernik (kogo?) : Kiru |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kiru. |
| Narzędnik (z kim?) : Kiru |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kiru był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kiru |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kiru. |
| Wołacz (o!): Kiru |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kiru! |
Wszystkie odmiany nazwiska KIRU:
Kiru,Zobacz nazwiska podobne do KIRU:
KISIEL, KITA, KIEŁBASA, KIELAR, KISIELEWSKA, KICIŃSKA, KILIAN, KIERZKOWSKA, KISZKA, KIJEWSKA, KIEDROWSKA, KIJAK, KIJOWSKA, KIEŁB, KIEŁTYKA,
Zobacz podział na sylaby słowa KIRU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KIRU
Zobacz anagramy i słowa z liter - KIRU