Nazwisko mężczyzny (pan) - KLAKURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Klakurka |
To jest Jan Klakurka. |
Dopełniacz (kogo?) : Klakurki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Klakurki. |
Celownik (komu?) : Klakurce |
Janowi Klakurce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Klakurkę |
Nikt tam nie widział Jana Klakurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Klakurką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klakurką. |
Miejscownik (o kim?) : Klakurce |
Nie rozmawiamy o Janie Klakurce. |
Wołacz (o!): Klakurko |
Mój drogi Janie Klakurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLAKURKA |
---|
Mianownik (kto?) : Klakurka |
Autorką artykułu jest Ewa Klakurka. |
Dopełniacz (kogo?) : Klakurki |
Udałem się po poradę do Ewy Klakurki. |
Celownik (komu?) : Klakurce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Klakurce. |
Biernik (kogo?) : Klakurkę |
Wszyscy lubią Ewę Klakurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Klakurką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klakurką. |
Miejscownik (o kim?) : Klakurce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Klakurce. |
Wołacz (o!): Klakurko |
Mylisz się Ewo Klakurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLAKURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Klakurkowie, depr. Klakurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Klakurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Klakurków |
Sprawa Ewy i Jana Klakurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Klakurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klakurkom. |
Biernik (kogo?) : Klakurków |
Ewę i Jana Klakurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Klakurkami |
Z Ewą i Janem Klakurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Klakurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klakurkach. |
Wołacz (o!): Klakurkowie, depr. Klakurki |
Ewo i Janie Klakurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLAKURKA |
---|
Mianownik (kto?) : Klakurki |
To są siostry Ewa i Magda Klakurki. |
Dopełniacz (kogo?) : Klakurek |
Przed domem Ewy i Magdy Klakurek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Klakurkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klakurkom. |
Biernik (kogo?) : Klakurki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klakurki. |
Narzędnik (z kim?) : Klakurkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Klakurkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Klakurkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klakurkach. |
Wołacz (o!): Klakurki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Klakurki! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLAKURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KLAKURKA
Zobacz synonimy słowa KLAKURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLAKURKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024