Nazwisko mężczyzny (pan) - KLAMRANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamra |
| To jest Jan Klamra. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamry |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Klamry. |
| Celownik (komu?) : Klamrze |
| Janowi Klamrze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Klamrę |
| Nikt tam nie widział Jana Klamrę. |
| Narzędnik (z kim?) : Klamrą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klamrą. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamrze |
| Nie rozmawiamy o Janie Klamrze. |
| Wołacz (o!): Klamro |
| Mój drogi Janie Klamro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLAMRA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamra |
| Autorką artykułu jest Ewa Klamra. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamry |
| Udałem się po poradę do Ewy Klamry. |
| Celownik (komu?) : Klamrze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Klamrze. |
| Biernik (kogo?) : Klamrę |
| Wszyscy lubią Ewę Klamrę. |
| Narzędnik (z kim?) : Klamrą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klamrą. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamrze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Klamrze. |
| Wołacz (o!): Klamro |
| Mylisz się Ewo Klamro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLAMRARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamrowie, depr. Klamry |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Klamrowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamrów |
| Sprawa Ewy i Jana Klamrów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Klamrom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klamrom. |
| Biernik (kogo?) : Klamrów |
| Ewę i Jana Klamrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Klamrami |
| Z Ewą i Janem Klamrami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamrach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klamrach. |
| Wołacz (o!): Klamrowie, depr. Klamry |
| Ewo i Janie Klamrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLAMRA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klamry |
| To są siostry Ewa i Magda Klamry. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klamr |
| Przed domem Ewy i Magdy Klamr doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Klamrom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klamrom. |
| Biernik (kogo?) : Klamry |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klamry. |
| Narzędnik (z kim?) : Klamrami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Klamrami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Klamrach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klamrach. |
| Wołacz (o!): Klamry |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Klamry! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLAMRA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KLAMRA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLAMRA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025