Nazwisko mężczyzny (pan) - KLANKERT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klankert |
| To jest Jan Klankert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klankerta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Klankerta. |
| Celownik (komu?) : Klankertowi |
| Janowi Klankertowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Klankerta |
| Nikt tam nie widział Jana Klankerta. |
| Narzędnik (z kim?) : Klankertem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klankertem. |
| Miejscownik (o kim?) : Klankercie |
| Nie rozmawiamy o Janie Klankercie. |
| Wołacz (o!): Klankercie |
| Mój drogi Janie Klankercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLANKERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klankert |
| Autorką artykułu jest Ewa Klankert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klankert |
| Udałem się po poradę do Ewy Klankert. |
| Celownik (komu?) : Klankert |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Klankert. |
| Biernik (kogo?) : Klankert |
| Wszyscy lubią Ewę Klankert. |
| Narzędnik (z kim?) : Klankert |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klankert. |
| Miejscownik (o kim?) : Klankert |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Klankert. |
| Wołacz (o!): Klankert |
| Mylisz się Ewo Klankert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLANKERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klankertowie, depr. Klankerty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Klankertowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klankertów |
| Sprawa Ewy i Jana Klankertów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Klankertom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klankertom. |
| Biernik (kogo?) : Klankertów |
| Ewę i Jana Klankertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Klankertami |
| Z Ewą i Janem Klankertami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Klankertach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klankertach. |
| Wołacz (o!): Klankertowie, depr. Klankerty |
| Ewo i Janie Klankertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLANKERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klankert |
| To są siostry Ewa i Magda Klankert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klankert |
| Przed domem Ewy i Magdy Klankert doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Klankert |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klankert. |
| Biernik (kogo?) : Klankert |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klankert. |
| Narzędnik (z kim?) : Klankert |
| Wywiad z Ewą i Magdą Klankert był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Klankert |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klankert. |
| Wołacz (o!): Klankert |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Klankert! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLANKERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KLANKERT
Zobacz synonimy słowa KLANKERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLANKERT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025