Odmiana nazwiska - KLASURA
Odmiana przez przypadki nazwiska KLASURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KLASURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klasura |
| To jest Jan Klasura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klasury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Klasury. |
| Celownik (komu?) : Klasurze |
| Janowi Klasurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Klasurę |
| Nikt tam nie widział Jana Klasurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Klasurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klasurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Klasurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Klasurze. |
| Wołacz (o!): Klasuro |
| Mój drogi Janie Klasuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLASURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klasura |
| Autorką artykułu jest Ewa Klasura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klasury |
| Udałem się po poradę do Ewy Klasury. |
| Celownik (komu?) : Klasurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Klasurze. |
| Biernik (kogo?) : Klasurę |
| Wszyscy lubią Ewę Klasurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Klasurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klasurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Klasurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Klasurze. |
| Wołacz (o!): Klasuro |
| Mylisz się Ewo Klasuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLASURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klasurowie, depr. Klasury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Klasurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klasurów |
| Sprawa Ewy i Jana Klasurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Klasurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klasurom. |
| Biernik (kogo?) : Klasurów |
| Ewę i Jana Klasurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Klasurami |
| Z Ewą i Janem Klasurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Klasurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klasurach. |
| Wołacz (o!): Klasurowie, depr. Klasury |
| Ewo i Janie Klasurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLASURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Klasury |
| To są siostry Ewa i Magda Klasury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Klasur |
| Przed domem Ewy i Magdy Klasur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Klasurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klasurom. |
| Biernik (kogo?) : Klasury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klasury. |
| Narzędnik (z kim?) : Klasurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Klasurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Klasurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klasurach. |
| Wołacz (o!): Klasury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Klasury! |
Wszystkie odmiany nazwiska KLASURA:
Klasura, Klasury, Klasurze, Klasurę, Klasurą, Klasuro, Klasurowie, Klasurów, Klasurom, Klasurami, Klasurach, Klasur,
Zobacz podział na sylaby słowa KLASURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KLASURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLASURA