Nazwisko mężczyzny (pan) - KLEIBANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kleiba |
| To jest Jan Kleiba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kleiby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kleiby. |
| Celownik (komu?) : Kleibie |
| Janowi Kleibie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kleibę |
| Nikt tam nie widział Jana Kleibę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kleibą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kleibą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kleibie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kleibie. |
| Wołacz (o!): Kleibo |
| Mój drogi Janie Kleibo. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLEIBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kleiba |
| Autorką artykułu jest Ewa Kleiba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kleiby |
| Udałem się po poradę do Ewy Kleiby. |
| Celownik (komu?) : Kleibie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kleibie. |
| Biernik (kogo?) : Kleibę |
| Wszyscy lubią Ewę Kleibę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kleibą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kleibą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kleibie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kleibie. |
| Wołacz (o!): Kleibo |
| Mylisz się Ewo Kleibo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLEIBARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kleibowie, depr. Kleiby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kleibowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kleibów |
| Sprawa Ewy i Jana Kleibów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kleibom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kleibom. |
| Biernik (kogo?) : Kleibów |
| Ewę i Jana Kleibów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kleibami |
| Z Ewą i Janem Kleibami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kleibach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kleibach. |
| Wołacz (o!): Kleibowie, depr. Kleiby |
| Ewo i Janie Kleibowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLEIBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kleiby |
| To są siostry Ewa i Magda Kleiby. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kleib |
| Przed domem Ewy i Magdy Kleib doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kleibom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kleibom. |
| Biernik (kogo?) : Kleiby |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kleiby. |
| Narzędnik (z kim?) : Kleibami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kleibami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kleibach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kleibach. |
| Wołacz (o!): Kleiby |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kleiby! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLEIBA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KLEIBA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLEIBA
Wybrane słowokajecikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kajecika, kajecikach, kajecikami, kajeciki, kajecikiem, kajecikom, kajecików, kajeciku, ,...
eOdmiany.pl ©2025