Nazwisko mężczyzny (pan) - KLIAMAR |
---|
Mianownik (kto?) : Kliamar |
To jest Jan Kliamar. |
Dopełniacz (kogo?) : Kliamara |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kliamara. |
Celownik (komu?) : Kliamarowi |
Janowi Kliamarowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kliamara |
Nikt tam nie widział Jana Kliamara. |
Narzędnik (z kim?) : Kliamarem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kliamarem. |
Miejscownik (o kim?) : Kliamarze |
Nie rozmawiamy o Janie Kliamarze. |
Wołacz (o!): Kliamarze |
Mój drogi Janie Kliamarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLIAMARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kliamar |
Autorką artykułu jest Ewa Kliamar. |
Dopełniacz (kogo?) : Kliamar |
Udałem się po poradę do Ewy Kliamar. |
Celownik (komu?) : Kliamar |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kliamar. |
Biernik (kogo?) : Kliamar |
Wszyscy lubią Ewę Kliamar. |
Narzędnik (z kim?) : Kliamar |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kliamar. |
Miejscownik (o kim?) : Kliamar |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kliamar. |
Wołacz (o!): Kliamar |
Mylisz się Ewo Kliamar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLIAMARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kliamarowie, depr. Kliamary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kliamarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kliamarów |
Sprawa Ewy i Jana Kliamarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kliamarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kliamarom. |
Biernik (kogo?) : Kliamarów |
Ewę i Jana Kliamarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kliamarami |
Z Ewą i Janem Kliamarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kliamarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kliamarach. |
Wołacz (o!): Kliamarowie, depr. Kliamary |
Ewo i Janie Kliamarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLIAMARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kliamar |
To są siostry Ewa i Magda Kliamar. |
Dopełniacz (kogo?) : Kliamar |
Przed domem Ewy i Magdy Kliamar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kliamar |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kliamar. |
Biernik (kogo?) : Kliamar |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kliamar. |
Narzędnik (z kim?) : Kliamar |
Wywiad z Ewą i Magdą Kliamar był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kliamar |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kliamar. |
Wołacz (o!): Kliamar |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kliamar! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLIAMAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KLIAMAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLIAMAR
Wybrane słowocieplakrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
cieplakom, cieplakami, cieplakach, cieplaka, cieplakowi, cieplakiem, cieplaku, cieplaki, cieplaków, ,...
eOdmiany.pl ©2024