Nazwisko mężczyzny (pan) - KLINAU |
---|
Mianownik (kto?) : Klinau |
To jest Jan Klinau. |
Dopełniacz (kogo?) : Klinaua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Klinaua. |
Celownik (komu?) : Klinauowi |
Janowi Klinauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Klinaua |
Nikt tam nie widział Jana Klinaua. |
Narzędnik (z kim?) : Klinauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klinauem. |
Miejscownik (o kim?) : Klinau |
Nie rozmawiamy o Janie Klinau. |
Wołacz (o!): Klinau |
Mój drogi Janie Klinau. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLINAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Klinau |
Autorką artykułu jest Ewa Klinau. |
Dopełniacz (kogo?) : Klinau |
Udałem się po poradę do Ewy Klinau. |
Celownik (komu?) : Klinau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Klinau. |
Biernik (kogo?) : Klinau |
Wszyscy lubią Ewę Klinau. |
Narzędnik (z kim?) : Klinau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klinau. |
Miejscownik (o kim?) : Klinau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Klinau. |
Wołacz (o!): Klinau |
Mylisz się Ewo Klinau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLINAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Klinauowie, depr. Klinauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Klinauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Klinauów |
Sprawa Ewy i Jana Klinauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Klinauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klinauom. |
Biernik (kogo?) : Klinauów |
Ewę i Jana Klinauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Klinauami |
Z Ewą i Janem Klinauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Klinauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klinauach. |
Wołacz (o!): Klinauowie, depr. Klinauy |
Ewo i Janie Klinauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLINAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Klinau |
To są siostry Ewa i Magda Klinau. |
Dopełniacz (kogo?) : Klinau |
Przed domem Ewy i Magdy Klinau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Klinau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klinau. |
Biernik (kogo?) : Klinau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klinau. |
Narzędnik (z kim?) : Klinau |
Wywiad z Ewą i Magdą Klinau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Klinau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klinau. |
Wołacz (o!): Klinau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Klinau! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLINAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KLINAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLINAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024