Nazwisko mężczyzny (pan) - KLINGE |
---|
Mianownik (kto?) : Klinge |
To jest Jan Klinge. |
Dopełniacz (kogo?) : Klingego, Klinge’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Klingego. |
Celownik (komu?) : Klingemu, Klinge’owi, |
Janowi Klingemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Klingego, Klinge’a, |
Nikt tam nie widział Jana Klingego. |
Narzędnik (z kim?) : Klingem, Klinge’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Klingem. |
Miejscownik (o kim?) : Klingem, Klinge’u, |
Nie rozmawiamy o Janie Klingem. |
Wołacz (o!): Klinge, Klinge’u, |
Mój drogi Janie Klinge. |
Nazwisko kobiety (pani) - KLINGENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Klinge |
Autorką artykułu jest Ewa Klinge. |
Dopełniacz (kogo?) : Klinge |
Udałem się po poradę do Ewy Klinge. |
Celownik (komu?) : Klinge |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Klinge. |
Biernik (kogo?) : Klinge |
Wszyscy lubią Ewę Klinge. |
Narzędnik (z kim?) : Klinge |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Klinge. |
Miejscownik (o kim?) : Klinge |
Koleżanki plotkowały o Ewie Klinge. |
Wołacz (o!): Klinge |
Mylisz się Ewo Klinge! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KLINGERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Klingowie, Klinge’owie, , depr. Klinge |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Klingowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Klingów, Klinge’ów, |
Sprawa Ewy i Jana Klingów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Klingom, Klinge’om, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Klingom. |
Biernik (kogo?) : Klingów, Klinge’ów, |
Ewę i Jana Klingów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Klingami, Klinge’ami, |
Z Ewą i Janem Klingami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Klingach, Klinge’ach, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Klingach. |
Wołacz (o!): Klingowie, Klinge’owie, , depr. Klinge |
Ewo i Janie Klingowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KLINGENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Klinge |
To są siostry Ewa i Magda Klinge. |
Dopełniacz (kogo?) : Klinge |
Przed domem Ewy i Magdy Klinge doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Klinge |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Klinge. |
Biernik (kogo?) : Klinge |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Klinge. |
Narzędnik (z kim?) : Klinge |
Wywiad z Ewą i Magdą Klinge był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Klinge |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Klinge. |
Wołacz (o!): Klinge |
Dzień dobry Ewo i Magdo Klinge! |
Zobacz podział na sylaby słowa KLINGE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KLINGE
Zobacz anagramy i słowa z liter - KLINGE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024