Nazwisko mężczyzny (pan) - KNUTSEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knutsen |
| To jest Jan Knutsen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knutsena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Knutsena. |
| Celownik (komu?) : Knutsenowi |
| Janowi Knutsenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Knutsena |
| Nikt tam nie widział Jana Knutsena. |
| Narzędnik (z kim?) : Knutsenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Knutsenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Knutsenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Knutsenie. |
| Wołacz (o!): Knutsenie |
| Mój drogi Janie Knutsenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KNUTSENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knutsen |
| Autorką artykułu jest Ewa Knutsen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knutsen |
| Udałem się po poradę do Ewy Knutsen. |
| Celownik (komu?) : Knutsen |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Knutsen. |
| Biernik (kogo?) : Knutsen |
| Wszyscy lubią Ewę Knutsen. |
| Narzędnik (z kim?) : Knutsen |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Knutsen. |
| Miejscownik (o kim?) : Knutsen |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Knutsen. |
| Wołacz (o!): Knutsen |
| Mylisz się Ewo Knutsen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KNUTSENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knutsenowie, depr. Knutseny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Knutsenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knutsenów |
| Sprawa Ewy i Jana Knutsenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Knutsenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Knutsenom. |
| Biernik (kogo?) : Knutsenów |
| Ewę i Jana Knutsenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Knutsenami |
| Z Ewą i Janem Knutsenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Knutsenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Knutsenach. |
| Wołacz (o!): Knutsenowie, depr. Knutseny |
| Ewo i Janie Knutsenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KNUTSENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knutsen |
| To są siostry Ewa i Magda Knutsen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knutsen |
| Przed domem Ewy i Magdy Knutsen doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Knutsen |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Knutsen. |
| Biernik (kogo?) : Knutsen |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Knutsen. |
| Narzędnik (z kim?) : Knutsen |
| Wywiad z Ewą i Magdą Knutsen był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Knutsen |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Knutsen. |
| Wołacz (o!): Knutsen |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Knutsen! |
Zobacz podział na sylaby słowa KNUTSEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KNUTSEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KNUTSEN
Wybrane słowoczaprakrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
czaprakom, czaprakami, czaprakach, czapraka, czaprakowi, czaprakiem, czapraku, czapraki, czapraków, ,...
eOdmiany.pl ©2025