Nazwisko mężczyzny (pan) - KOCZURO |
---|
Mianownik (kto?) : Koczuro |
To jest Jan Koczuro. |
Dopełniacz (kogo?) : Koczury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Koczury. |
Celownik (komu?) : Koczurze |
Janowi Koczurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Koczurę |
Nikt tam nie widział Jana Koczurę. |
Narzędnik (z kim?) : Koczurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Koczurą. |
Miejscownik (o kim?) : Koczurze |
Nie rozmawiamy o Janie Koczurze. |
Wołacz (o!): Koczuro |
Mój drogi Janie Koczuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOCZURONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Koczuro |
Autorką artykułu jest Ewa Koczuro. |
Dopełniacz (kogo?) : Koczuro |
Udałem się po poradę do Ewy Koczuro. |
Celownik (komu?) : Koczuro |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Koczuro. |
Biernik (kogo?) : Koczuro |
Wszyscy lubią Ewę Koczuro. |
Narzędnik (z kim?) : Koczuro |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Koczuro. |
Miejscownik (o kim?) : Koczuro |
Koleżanki plotkowały o Ewie Koczuro. |
Wołacz (o!): Koczuro |
Mylisz się Ewo Koczuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOCZURORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Koczurowie, depr. Koczury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Koczurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Koczurów |
Sprawa Ewy i Jana Koczurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Koczurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Koczurom. |
Biernik (kogo?) : Koczurów |
Ewę i Jana Koczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Koczurami |
Z Ewą i Janem Koczurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Koczurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Koczurach. |
Wołacz (o!): Koczurowie, depr. Koczury |
Ewo i Janie Koczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOCZURONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Koczuro |
To są siostry Ewa i Magda Koczuro. |
Dopełniacz (kogo?) : Koczuro |
Przed domem Ewy i Magdy Koczuro doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Koczuro |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Koczuro. |
Biernik (kogo?) : Koczuro |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Koczuro. |
Narzędnik (z kim?) : Koczuro |
Wywiad z Ewą i Magdą Koczuro był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Koczuro |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Koczuro. |
Wołacz (o!): Koczuro |
Dzień dobry Ewo i Magdo Koczuro! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOCZURO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KOCZURO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOCZURO
eOdmiany.pl ©2024