Nazwisko mężczyzny (pan) - KOCZURO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koczuro |
| To jest Jan Koczuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koczury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Koczury. |
| Celownik (komu?) : Koczurze |
| Janowi Koczurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Koczurę |
| Nikt tam nie widział Jana Koczurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Koczurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Koczurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Koczurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Koczurze. |
| Wołacz (o!): Koczuro |
| Mój drogi Janie Koczuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOCZURONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koczuro |
| Autorką artykułu jest Ewa Koczuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koczuro |
| Udałem się po poradę do Ewy Koczuro. |
| Celownik (komu?) : Koczuro |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Koczuro. |
| Biernik (kogo?) : Koczuro |
| Wszyscy lubią Ewę Koczuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Koczuro |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Koczuro. |
| Miejscownik (o kim?) : Koczuro |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Koczuro. |
| Wołacz (o!): Koczuro |
| Mylisz się Ewo Koczuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOCZURORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koczurowie, depr. Koczury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Koczurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koczurów |
| Sprawa Ewy i Jana Koczurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Koczurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Koczurom. |
| Biernik (kogo?) : Koczurów |
| Ewę i Jana Koczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Koczurami |
| Z Ewą i Janem Koczurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Koczurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Koczurach. |
| Wołacz (o!): Koczurowie, depr. Koczury |
| Ewo i Janie Koczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOCZURONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koczuro |
| To są siostry Ewa i Magda Koczuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koczuro |
| Przed domem Ewy i Magdy Koczuro doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Koczuro |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Koczuro. |
| Biernik (kogo?) : Koczuro |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Koczuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Koczuro |
| Wywiad z Ewą i Magdą Koczuro był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Koczuro |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Koczuro. |
| Wołacz (o!): Koczuro |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Koczuro! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOCZURO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOCZURO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOCZURO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025