Nazwisko mężczyzny (pan) - KOHANE |
---|
Mianownik (kto?) : Kohane |
To jest Jan Kohane. |
Dopełniacz (kogo?) : Kohanego, Kohane, Kohane’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kohanego. |
Celownik (komu?) : Kohanemu, Kohane, Kohane’owi, |
Janowi Kohanemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kohanego, Kohane, Kohane’a, |
Nikt tam nie widział Jana Kohanego. |
Narzędnik (z kim?) : Kohanem, Kohane, Kohane’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kohanem. |
Miejscownik (o kim?) : Kohanem, Kohane, Kohanie, |
Nie rozmawiamy o Janie Kohanem. |
Wołacz (o!): Kohane, Kohanie, |
Mój drogi Janie Kohane. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOHANENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kohane |
Autorką artykułu jest Ewa Kohane. |
Dopełniacz (kogo?) : Kohane |
Udałem się po poradę do Ewy Kohane. |
Celownik (komu?) : Kohane |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kohane. |
Biernik (kogo?) : Kohane |
Wszyscy lubią Ewę Kohane. |
Narzędnik (z kim?) : Kohane |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kohane. |
Miejscownik (o kim?) : Kohane |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kohane. |
Wołacz (o!): Kohane |
Mylisz się Ewo Kohane! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOHANERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kohanowie, Kohane, Kohane’owie, , depr. Kohane |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kohanowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kohanów, Kohane, Kohane’ów, Kohanych, |
Sprawa Ewy i Jana Kohanów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kohanom, Kohane, Kohane’om, Kohanym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kohanom. |
Biernik (kogo?) : Kohanów, Kohane, Kohane’ów, Kohanych, |
Ewę i Jana Kohanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kohanami, Kohane, Kohane’ami, Kohanymi, |
Z Ewą i Janem Kohanami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kohanach, Kohane, Kohane’ach, Kohanych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kohanach. |
Wołacz (o!): Kohanowie, Kohane, Kohane’owie, , depr. Kohane |
Ewo i Janie Kohanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOHANENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kohane |
To są siostry Ewa i Magda Kohane. |
Dopełniacz (kogo?) : Kohane |
Przed domem Ewy i Magdy Kohane doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kohane |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kohane. |
Biernik (kogo?) : Kohane |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kohane. |
Narzędnik (z kim?) : Kohane |
Wywiad z Ewą i Magdą Kohane był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kohane |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kohane. |
Wołacz (o!): Kohane |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kohane! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOHANE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KOHANE
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOHANE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025