Odmiana nazwiska - KONURA
Zobacz też odmianę slowa KONURA
Odmiana przez przypadki nazwiska KONURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KONURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konura |
| To jest Jan Konura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Konury. |
| Celownik (komu?) : Konurze |
| Janowi Konurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Konurę |
| Nikt tam nie widział Jana Konurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Konurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Konurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Konurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Konurze. |
| Wołacz (o!): Konuro |
| Mój drogi Janie Konuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KONURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konura |
| Autorką artykułu jest Ewa Konura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konury, Konurej, |
| Udałem się po poradę do Ewy Konury. |
| Celownik (komu?) : Konurze, Konurej, |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Konurze. |
| Biernik (kogo?) : Konurę, Konurą, |
| Wszyscy lubią Ewę Konurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Konurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Konurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Konurze, Konurej, |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Konurze. |
| Wołacz (o!): Konuro, , Konura, |
| Mylisz się Ewo Konuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KONURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konurowie, depr. Konury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Konurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konurów |
| Sprawa Ewy i Jana Konurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Konurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Konurom. |
| Biernik (kogo?) : Konurów |
| Ewę i Jana Konurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Konurami |
| Z Ewą i Janem Konurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Konurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Konurach. |
| Wołacz (o!): Konurowie, depr. Konury |
| Ewo i Janie Konurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KONURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konury, Konure, |
| To są siostry Ewa i Magda Konury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konur, Konurych, |
| Przed domem Ewy i Magdy Konur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Konurom, Konurym, |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Konurom. |
| Biernik (kogo?) : Konury, Konure, |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Konury. |
| Narzędnik (z kim?) : Konurami, Konurymi, |
| Wywiad z Ewą i Magdą Konurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Konurach, Konurych, |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Konurach. |
| Wołacz (o!): Konury, Konure, |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Konury! |
Wszystkie odmiany nazwiska KONURA:
Konura, Konury, Konurze, Konurę, Konurą, Konuro, Konurej, , Konurowie, Konurów, Konurom, Konurami, Konurach, Konure, Konur, Konurych, Konurym, Konurymi,Zobacz nazwiska podobne do KONURA:
KONURY, KONUPEK, KONUS, KONURBAYEVA, KONUĆ, KONUK, KONUSHYNA, KONUTSA, KOŇUCH, KONUP,
Zobacz podział na sylaby słowa KONURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KONURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KONURA
Wybrane słowo