Odmiana nazwiska - KONWALINKA
Odmiana przez przypadki nazwiska KONWALINKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KONWALINKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konwalinka |
| To jest Jan Konwalinka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konwalinki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Konwalinki. |
| Celownik (komu?) : Konwalince |
| Janowi Konwalince dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Konwalinkę |
| Nikt tam nie widział Jana Konwalinkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Konwalinką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Konwalinką. |
| Miejscownik (o kim?) : Konwalince |
| Nie rozmawiamy o Janie Konwalince. |
| Wołacz (o!): Konwalinko |
| Mój drogi Janie Konwalinko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KONWALINKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konwalinka |
| Autorką artykułu jest Ewa Konwalinka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konwalinki |
| Udałem się po poradę do Ewy Konwalinki. |
| Celownik (komu?) : Konwalince |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Konwalince. |
| Biernik (kogo?) : Konwalinkę |
| Wszyscy lubią Ewę Konwalinkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Konwalinką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Konwalinką. |
| Miejscownik (o kim?) : Konwalince |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Konwalince. |
| Wołacz (o!): Konwalinko |
| Mylisz się Ewo Konwalinko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KONWALINKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konwalinkowie, depr. Konwalinki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Konwalinkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konwalinków |
| Sprawa Ewy i Jana Konwalinków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Konwalinkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Konwalinkom. |
| Biernik (kogo?) : Konwalinków |
| Ewę i Jana Konwalinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Konwalinkami |
| Z Ewą i Janem Konwalinkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Konwalinkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Konwalinkach. |
| Wołacz (o!): Konwalinkowie, depr. Konwalinki |
| Ewo i Janie Konwalinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KONWALINKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Konwalinki |
| To są siostry Ewa i Magda Konwalinki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Konwalinek |
| Przed domem Ewy i Magdy Konwalinek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Konwalinkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Konwalinkom. |
| Biernik (kogo?) : Konwalinki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Konwalinki. |
| Narzędnik (z kim?) : Konwalinkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Konwalinkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Konwalinkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Konwalinkach. |
| Wołacz (o!): Konwalinki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Konwalinki! |
Wszystkie odmiany nazwiska KONWALINKA:
Konwalinka, Konwalinki, Konwalince, Konwalinkę, Konwalinką, Konwalinko, Konwalinkowie, Konwalinków, Konwalinkom, Konwalinkami, Konwalinkach, Konwalinek,Zobacz nazwiska podobne do KONWALINKA:
KONWALINKO,
Zobacz podział na sylaby słowa KONWALINKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KONWALINKA
Zobacz synonimy słowa KONWALINKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KONWALINKA
Wybrane słowo