Nazwisko mężczyzny (pan) - KORUGANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koruga |
| To jest Jan Koruga. |
| Dopełniacz (kogo?) : Korugi |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Korugi. |
| Celownik (komu?) : Korudze |
| Janowi Korudze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Korugę |
| Nikt tam nie widział Jana Korugę. |
| Narzędnik (z kim?) : Korugą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Korugą. |
| Miejscownik (o kim?) : Korudze |
| Nie rozmawiamy o Janie Korudze. |
| Wołacz (o!): Korugo |
| Mój drogi Janie Korugo. |
Nazwisko kobiety (pani) - KORUGA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koruga |
| Autorką artykułu jest Ewa Koruga. |
| Dopełniacz (kogo?) : Korugi |
| Udałem się po poradę do Ewy Korugi. |
| Celownik (komu?) : Korudze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Korudze. |
| Biernik (kogo?) : Korugę |
| Wszyscy lubią Ewę Korugę. |
| Narzędnik (z kim?) : Korugą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Korugą. |
| Miejscownik (o kim?) : Korudze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Korudze. |
| Wołacz (o!): Korugo |
| Mylisz się Ewo Korugo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KORUGARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Korugowie, depr. Korugi |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Korugowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Korugów |
| Sprawa Ewy i Jana Korugów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Korukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Korukom. |
| Biernik (kogo?) : Korugów |
| Ewę i Jana Korugów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Korugami |
| Z Ewą i Janem Korugami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Korugach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Korugach. |
| Wołacz (o!): Korugowie, depr. Korugi |
| Ewo i Janie Korugowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KORUGA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Korugi |
| To są siostry Ewa i Magda Korugi. |
| Dopełniacz (kogo?) : Korug |
| Przed domem Ewy i Magdy Korug doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Korugom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Korugom. |
| Biernik (kogo?) : Korugi |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Korugi. |
| Narzędnik (z kim?) : Korugami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Korugami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Korugach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Korugach. |
| Wołacz (o!): Korugi |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Korugi! |
Zobacz podział na sylaby słowa KORUGA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KORUGA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KORUGA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025