Odmiana nazwiska - KOSKO
Odmiana przez przypadki nazwiska KOSKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KOSKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kosko |
| To jest Jan Kosko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koski |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Koski. |
| Celownik (komu?) : Kosce |
| Janowi Kosce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Koskę |
| Nikt tam nie widział Jana Koskę. |
| Narzędnik (z kim?) : Koską |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Koską. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosce |
| Nie rozmawiamy o Janie Kosce. |
| Wołacz (o!): Kosko |
| Mój drogi Janie Kosko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOSKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kosko |
| Autorką artykułu jest Ewa Kosko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kosko |
| Udałem się po poradę do Ewy Kosko. |
| Celownik (komu?) : Kosko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kosko. |
| Biernik (kogo?) : Kosko |
| Wszyscy lubią Ewę Kosko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kosko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kosko. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kosko. |
| Wołacz (o!): Kosko |
| Mylisz się Ewo Kosko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOSKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koskowie, depr. Koski |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Koskowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kosków |
| Sprawa Ewy i Jana Kosków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Koskom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Koskom. |
| Biernik (kogo?) : Kosków |
| Ewę i Jana Kosków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Koskami |
| Z Ewą i Janem Koskami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Koskach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Koskach. |
| Wołacz (o!): Koskowie, depr. Koski |
| Ewo i Janie Koskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOSKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kosko |
| To są siostry Ewa i Magda Kosko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kosko |
| Przed domem Ewy i Magdy Kosko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kosko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kosko. |
| Biernik (kogo?) : Kosko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kosko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kosko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kosko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kosko. |
| Wołacz (o!): Kosko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kosko! |
Wszystkie odmiany nazwiska KOSKO:
Kosko, Koski, Kosce, Koskę, Koską, Koskowie, Kosków, Koskom, Koskami, Koskach,Zobacz nazwiska podobne do KOSKO:
KOSIŃSKA, KOSTRZEWA, KOS, KOSOWSKA, KOSTECKA, KOSMALA, KOSTKA, KOSTRZEWSKA, KOSIOREK, KOSSAKOWSKA, KOSIOR, KOSEK, KOSAKOWSKA, KOSECKA, KOSICKA,
Zobacz podział na sylaby słowa KOSKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOSKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOSKO