Nazwisko mężczyzny (pan) - KOSZTUR |
---|
Mianownik (kto?) : Kosztur |
To jest Jan Kosztur. |
Dopełniacz (kogo?) : Kosztura |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kosztura. |
Celownik (komu?) : Koszturowi |
Janowi Koszturowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kosztura |
Nikt tam nie widział Jana Kosztura. |
Narzędnik (z kim?) : Koszturem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Koszturem. |
Miejscownik (o kim?) : Koszturze |
Nie rozmawiamy o Janie Koszturze. |
Wołacz (o!): Koszturze |
Mój drogi Janie Koszturze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOSZTURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kosztur |
Autorką artykułu jest Ewa Kosztur. |
Dopełniacz (kogo?) : Kosztur |
Udałem się po poradę do Ewy Kosztur. |
Celownik (komu?) : Kosztur |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kosztur. |
Biernik (kogo?) : Kosztur |
Wszyscy lubią Ewę Kosztur. |
Narzędnik (z kim?) : Kosztur |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kosztur. |
Miejscownik (o kim?) : Kosztur |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kosztur. |
Wołacz (o!): Kosztur |
Mylisz się Ewo Kosztur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOSZTURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Koszturowie, depr. Kosztury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Koszturowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Koszturów |
Sprawa Ewy i Jana Koszturów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Koszturom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Koszturom. |
Biernik (kogo?) : Koszturów |
Ewę i Jana Koszturów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Koszturami |
Z Ewą i Janem Koszturami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Koszturach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Koszturach. |
Wołacz (o!): Koszturowie, depr. Kosztury |
Ewo i Janie Koszturowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOSZTURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kosztur |
To są siostry Ewa i Magda Kosztur. |
Dopełniacz (kogo?) : Kosztur |
Przed domem Ewy i Magdy Kosztur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kosztur |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kosztur. |
Biernik (kogo?) : Kosztur |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kosztur. |
Narzędnik (z kim?) : Kosztur |
Wywiad z Ewą i Magdą Kosztur był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kosztur |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kosztur. |
Wołacz (o!): Kosztur |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kosztur! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOSZTUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KOSZTUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOSZTUR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024