Nazwisko mężczyzny (pan) - KOTLARIK |
---|
Mianownik (kto?) : Kotlarik |
To jest Jan Kotlarik. |
Dopełniacz (kogo?) : Kotlarika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kotlarika. |
Celownik (komu?) : Kotlarikowi |
Janowi Kotlarikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kotlarika |
Nikt tam nie widział Jana Kotlarika. |
Narzędnik (z kim?) : Kotlarikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kotlarikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Kotlariku |
Nie rozmawiamy o Janie Kotlariku. |
Wołacz (o!): Kotlariku |
Mój drogi Janie Kotlariku. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOTLARIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kotlarik |
Autorką artykułu jest Ewa Kotlarik. |
Dopełniacz (kogo?) : Kotlarik |
Udałem się po poradę do Ewy Kotlarik. |
Celownik (komu?) : Kotlarik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kotlarik. |
Biernik (kogo?) : Kotlarik |
Wszyscy lubią Ewę Kotlarik. |
Narzędnik (z kim?) : Kotlarik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kotlarik. |
Miejscownik (o kim?) : Kotlarik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kotlarik. |
Wołacz (o!): Kotlarik |
Mylisz się Ewo Kotlarik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOTLARIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kotlarikowie, Kotlaricy, depr. Kotlariki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kotlarikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kotlarików |
Sprawa Ewy i Jana Kotlarików nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kotlarikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kotlarikom. |
Biernik (kogo?) : Kotlarików |
Ewę i Jana Kotlarików uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kotlarikami |
Z Ewą i Janem Kotlarikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kotlarikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kotlarikach. |
Wołacz (o!): Kotlarikowie, Kotlaricy, depr. Kotlariki |
Ewo i Janie Kotlarikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOTLARIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kotlarik |
To są siostry Ewa i Magda Kotlarik. |
Dopełniacz (kogo?) : Kotlarik |
Przed domem Ewy i Magdy Kotlarik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kotlarik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kotlarik. |
Biernik (kogo?) : Kotlarik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kotlarik. |
Narzędnik (z kim?) : Kotlarik |
Wywiad z Ewą i Magdą Kotlarik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kotlarik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kotlarik. |
Wołacz (o!): Kotlarik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kotlarik! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOTLARIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KOTLARIK
Zobacz synonimy słowa KOTLARIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOTLARIK
Wybrane słowozatłucczasownik dokonanyodmiany:
zatłukłyśmy, zatłukłyście, zatłukłybyśmy, zatłukłybyście, zatłukłyby, zatłukły, zatłukłszy, zatłukłoby, zatłukło, zatłukłeś, zatłukłem, ,...
eOdmiany.pl ©2024