Odmiana nazwiska - KOULOURIS
Odmiana przez przypadki nazwiska KOULOURIS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KOULOURIS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koulouris |
| To jest Jan Koulouris. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koulourisa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Koulourisa. |
| Celownik (komu?) : Koulourisowi |
| Janowi Koulourisowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Koulourisa |
| Nikt tam nie widział Jana Koulourisa. |
| Narzędnik (z kim?) : Koulourisem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Koulourisem. |
| Miejscownik (o kim?) : Koulourisie |
| Nie rozmawiamy o Janie Koulourisie. |
| Wołacz (o!): Koulourisie |
| Mój drogi Janie Koulourisie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOULOURISNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koulouris |
| Autorką artykułu jest Ewa Koulouris. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koulouris |
| Udałem się po poradę do Ewy Koulouris. |
| Celownik (komu?) : Koulouris |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Koulouris. |
| Biernik (kogo?) : Koulouris |
| Wszyscy lubią Ewę Koulouris. |
| Narzędnik (z kim?) : Koulouris |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Koulouris. |
| Miejscownik (o kim?) : Koulouris |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Koulouris. |
| Wołacz (o!): Koulouris |
| Mylisz się Ewo Koulouris! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOULOURISRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koulourisowie, depr. Koulourisy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Koulourisowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koulourisów |
| Sprawa Ewy i Jana Koulourisów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Koulourisom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Koulourisom. |
| Biernik (kogo?) : Koulourisów |
| Ewę i Jana Koulourisów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Koulourisami |
| Z Ewą i Janem Koulourisami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Koulourisach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Koulourisach. |
| Wołacz (o!): Koulourisowie, depr. Koulourisy |
| Ewo i Janie Koulourisowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOULOURISNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Koulouris |
| To są siostry Ewa i Magda Koulouris. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koulouris |
| Przed domem Ewy i Magdy Koulouris doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Koulouris |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Koulouris. |
| Biernik (kogo?) : Koulouris |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Koulouris. |
| Narzędnik (z kim?) : Koulouris |
| Wywiad z Ewą i Magdą Koulouris był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Koulouris |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Koulouris. |
| Wołacz (o!): Koulouris |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Koulouris! |
Wszystkie odmiany nazwiska KOULOURIS:
Koulouris, Koulourisa, Koulourisowi, Koulourisem, Koulourisie, Koulourisowie, Koulourisy, Koulourisów, Koulourisom, Koulourisami, Koulourisach,
Zobacz podział na sylaby słowa KOULOURIS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOULOURIS
Zobacz synonimy słowa KOULOURIS
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOULOURIS
Wybrane słowoknowaćczasownik niedokonanyodmiany:
knowałem, knowałam, knowałeś, knowałaś, knował, knowała, knowało, knowaliśmy, knowałyśmy, knowaliście, knowałyście, ,...