Odmiana nazwiska - KOŁBUN
Odmiana przez przypadki nazwiska KOŁBUN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KOŁBUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołbun |
| To jest Jan Kołbun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołbuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kołbuna. |
| Celownik (komu?) : Kołbunowi |
| Janowi Kołbunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kołbuna |
| Nikt tam nie widział Jana Kołbuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołbunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kołbunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołbunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kołbunie. |
| Wołacz (o!): Kołbunie |
| Mój drogi Janie Kołbunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOŁBUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołbun |
| Autorką artykułu jest Ewa Kołbun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołbun |
| Udałem się po poradę do Ewy Kołbun. |
| Celownik (komu?) : Kołbun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kołbun. |
| Biernik (kogo?) : Kołbun |
| Wszyscy lubią Ewę Kołbun. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołbun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kołbun. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołbun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kołbun. |
| Wołacz (o!): Kołbun |
| Mylisz się Ewo Kołbun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOŁBUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołbunowie, depr. Kołbuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kołbunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołbunów |
| Sprawa Ewy i Jana Kołbunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kołbunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kołbunom. |
| Biernik (kogo?) : Kołbunów |
| Ewę i Jana Kołbunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kołbunami |
| Z Ewą i Janem Kołbunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołbunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kołbunach. |
| Wołacz (o!): Kołbunowie, depr. Kołbuny |
| Ewo i Janie Kołbunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOŁBUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołbun |
| To są siostry Ewa i Magda Kołbun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołbun |
| Przed domem Ewy i Magdy Kołbun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kołbun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kołbun. |
| Biernik (kogo?) : Kołbun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kołbun. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołbun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kołbun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołbun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kołbun. |
| Wołacz (o!): Kołbun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kołbun! |
Wszystkie odmiany nazwiska KOŁBUN:
Kołbun, Kołbuna, Kołbunowi, Kołbunem, Kołbunie, Kołbunowie, Kołbuny, Kołbunów, Kołbunom, Kołbunami, Kołbunach,Zobacz nazwiska podobne do KOŁBUN:
KOŁBUC, KOŁBA, KOŁBUK, KOŁBON, KOŁBAN, KOŁB, KOŁBUT, KOŁBIK, KOŁBASIUK, KOŁBUŚ, KOŁBYK, KOŁBUS, KOŁBYKO, KOŁBASA, KOŁBASICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa KOŁBUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOŁBUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOŁBUN
Wybrane słowobrukarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
brukarzom, brukarzami, brukarzach, brukarza, brukarzowi, brukarzem, brukarzu, brukarze, brukarzów, brukarzy, ,...