Nazwisko mężczyzny (pan) - KRENTUSZ |
---|
Mianownik (kto?) : Krentusz |
To jest Jan Krentusz. |
Dopełniacz (kogo?) : Krentusza |
Na spotkaniu zabrakło Jana Krentusza. |
Celownik (komu?) : Krentuszowi |
Janowi Krentuszowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Krentusza |
Nikt tam nie widział Jana Krentusza. |
Narzędnik (z kim?) : Krentuszem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Krentuszem. |
Miejscownik (o kim?) : Krentuszu |
Nie rozmawiamy o Janie Krentuszu. |
Wołacz (o!): Krentuszu |
Mój drogi Janie Krentuszu. |
Nazwisko kobiety (pani) - KRENTUSZNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Krentusz |
Autorką artykułu jest Ewa Krentusz. |
Dopełniacz (kogo?) : Krentusz |
Udałem się po poradę do Ewy Krentusz. |
Celownik (komu?) : Krentusz |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Krentusz. |
Biernik (kogo?) : Krentusz |
Wszyscy lubią Ewę Krentusz. |
Narzędnik (z kim?) : Krentusz |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Krentusz. |
Miejscownik (o kim?) : Krentusz |
Koleżanki plotkowały o Ewie Krentusz. |
Wołacz (o!): Krentusz |
Mylisz się Ewo Krentusz! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KRENTUSZRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Krentuszowie, depr. Krentusze |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Krentuszowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Krentuszów |
Sprawa Ewy i Jana Krentuszów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Krentuszom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Krentuszom. |
Biernik (kogo?) : Krentuszów |
Ewę i Jana Krentuszów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Krentuszami |
Z Ewą i Janem Krentuszami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Krentuszach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Krentuszach. |
Wołacz (o!): Krentuszowie, depr. Krentusze |
Ewo i Janie Krentuszowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KRENTUSZNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Krentusz |
To są siostry Ewa i Magda Krentusz. |
Dopełniacz (kogo?) : Krentusz |
Przed domem Ewy i Magdy Krentusz doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Krentusz |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Krentusz. |
Biernik (kogo?) : Krentusz |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Krentusz. |
Narzędnik (z kim?) : Krentusz |
Wywiad z Ewą i Magdą Krentusz był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Krentusz |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Krentusz. |
Wołacz (o!): Krentusz |
Dzień dobry Ewo i Magdo Krentusz! |
Zobacz podział na sylaby słowa KRENTUSZ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KRENTUSZ
Zobacz synonimy słowa KRENTUSZ
Zobacz anagramy i słowa z liter - KRENTUSZ
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024