Nazwisko mężczyzny (pan) - KRUKAU |
---|
Mianownik (kto?) : Krukau |
To jest Jan Krukau. |
Dopełniacz (kogo?) : Krukaua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Krukaua. |
Celownik (komu?) : Krukauowi |
Janowi Krukauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Krukaua |
Nikt tam nie widział Jana Krukaua. |
Narzędnik (z kim?) : Krukauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Krukauem. |
Miejscownik (o kim?) : Krukau |
Nie rozmawiamy o Janie Krukau. |
Wołacz (o!): Krukau |
Mój drogi Janie Krukau. |
Nazwisko kobiety (pani) - KRUKAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Krukau |
Autorką artykułu jest Ewa Krukau. |
Dopełniacz (kogo?) : Krukau |
Udałem się po poradę do Ewy Krukau. |
Celownik (komu?) : Krukau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Krukau. |
Biernik (kogo?) : Krukau |
Wszyscy lubią Ewę Krukau. |
Narzędnik (z kim?) : Krukau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Krukau. |
Miejscownik (o kim?) : Krukau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Krukau. |
Wołacz (o!): Krukau |
Mylisz się Ewo Krukau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KRUKAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Krukauowie, depr. Krukauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Krukauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Krukauów |
Sprawa Ewy i Jana Krukauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Krukauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Krukauom. |
Biernik (kogo?) : Krukauów |
Ewę i Jana Krukauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Krukauami |
Z Ewą i Janem Krukauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Krukauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Krukauach. |
Wołacz (o!): Krukauowie, depr. Krukauy |
Ewo i Janie Krukauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KRUKAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Krukau |
To są siostry Ewa i Magda Krukau. |
Dopełniacz (kogo?) : Krukau |
Przed domem Ewy i Magdy Krukau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Krukau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Krukau. |
Biernik (kogo?) : Krukau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Krukau. |
Narzędnik (z kim?) : Krukau |
Wywiad z Ewą i Magdą Krukau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Krukau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Krukau. |
Wołacz (o!): Krukau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Krukau! |
Zobacz podział na sylaby słowa KRUKAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KRUKAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - KRUKAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024