Nazwisko mężczyzny (pan) - KRUKAU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krukau |
| To jest Jan Krukau. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krukaua |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Krukaua. |
| Celownik (komu?) : Krukauowi |
| Janowi Krukauowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Krukaua |
| Nikt tam nie widział Jana Krukaua. |
| Narzędnik (z kim?) : Krukauem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Krukauem. |
| Miejscownik (o kim?) : Krukau |
| Nie rozmawiamy o Janie Krukau. |
| Wołacz (o!): Krukau |
| Mój drogi Janie Krukau. |
Nazwisko kobiety (pani) - KRUKAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krukau |
| Autorką artykułu jest Ewa Krukau. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krukau |
| Udałem się po poradę do Ewy Krukau. |
| Celownik (komu?) : Krukau |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Krukau. |
| Biernik (kogo?) : Krukau |
| Wszyscy lubią Ewę Krukau. |
| Narzędnik (z kim?) : Krukau |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Krukau. |
| Miejscownik (o kim?) : Krukau |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Krukau. |
| Wołacz (o!): Krukau |
| Mylisz się Ewo Krukau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KRUKAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krukauowie, depr. Krukauy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Krukauowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krukauów |
| Sprawa Ewy i Jana Krukauów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Krukauom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Krukauom. |
| Biernik (kogo?) : Krukauów |
| Ewę i Jana Krukauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Krukauami |
| Z Ewą i Janem Krukauami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Krukauach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Krukauach. |
| Wołacz (o!): Krukauowie, depr. Krukauy |
| Ewo i Janie Krukauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KRUKAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krukau |
| To są siostry Ewa i Magda Krukau. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krukau |
| Przed domem Ewy i Magdy Krukau doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Krukau |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Krukau. |
| Biernik (kogo?) : Krukau |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Krukau. |
| Narzędnik (z kim?) : Krukau |
| Wywiad z Ewą i Magdą Krukau był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Krukau |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Krukau. |
| Wołacz (o!): Krukau |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Krukau! |
Zobacz podział na sylaby słowa KRUKAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KRUKAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - KRUKAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025