Nazwisko mężczyzny (pan) - KUHRE |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhre |
To jest Jan Kuhre. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhrego, Kuhre, Kuhre’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kuhrego. |
Celownik (komu?) : Kuhremu, Kuhre, Kuhre’owi, |
Janowi Kuhremu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kuhrego, Kuhre, Kuhre’a, |
Nikt tam nie widział Jana Kuhrego. |
Narzędnik (z kim?) : Kuhrem, Kuhre, Kuhre’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kuhrem. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhrem, Kuhre, Kuhrze, |
Nie rozmawiamy o Janie Kuhrem. |
Wołacz (o!): Kuhre, Kuhrze, |
Mój drogi Janie Kuhre. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUHRENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhre |
Autorką artykułu jest Ewa Kuhre. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhre |
Udałem się po poradę do Ewy Kuhre. |
Celownik (komu?) : Kuhre |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kuhre. |
Biernik (kogo?) : Kuhre |
Wszyscy lubią Ewę Kuhre. |
Narzędnik (z kim?) : Kuhre |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kuhre. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhre |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kuhre. |
Wołacz (o!): Kuhre |
Mylisz się Ewo Kuhre! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUHRERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhrowie, Kuhre, Kuhre'owie, , depr. Kuhre |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kuhrowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhrów, Kuhre, Kuhre'ów, Kuhrych, |
Sprawa Ewy i Jana Kuhrów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kuhrom, Kuhre, Kuhre'om, Kuhrym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kuhrom. |
Biernik (kogo?) : Kuhrów, Kuhre, Kuhre'ów, Kuhrych, |
Ewę i Jana Kuhrów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kuhrami, Kuhre, Kuhre'ami, Kuhrymi, |
Z Ewą i Janem Kuhrami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhrach, Kuhre, Kuhre'ach, Kuhrych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kuhrach. |
Wołacz (o!): Kuhrowie, Kuhre, Kuhre'owie, , depr. Kuhre |
Ewo i Janie Kuhrowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUHRENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhre |
To są siostry Ewa i Magda Kuhre. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhre |
Przed domem Ewy i Magdy Kuhre doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kuhre |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kuhre. |
Biernik (kogo?) : Kuhre |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kuhre. |
Narzędnik (z kim?) : Kuhre |
Wywiad z Ewą i Magdą Kuhre był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhre |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kuhre. |
Wołacz (o!): Kuhre |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kuhre! |
Zobacz podział na sylaby słowa KUHRE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KUHRE
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUHRE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024