Odmiana nazwiska - KUKO
Odmiana przez przypadki nazwiska KUKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KUKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuko |
| To jest Jan Kuko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kuki. |
| Celownik (komu?) : Kuce |
| Janowi Kuce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kukę |
| Nikt tam nie widział Jana Kukę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kuką. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuce |
| Nie rozmawiamy o Janie Kuce. |
| Wołacz (o!): Kuko |
| Mój drogi Janie Kuko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuko |
| Autorką artykułu jest Ewa Kuko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuko |
| Udałem się po poradę do Ewy Kuko. |
| Celownik (komu?) : Kuko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kuko. |
| Biernik (kogo?) : Kuko |
| Wszyscy lubią Ewę Kuko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kuko. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kuko. |
| Wołacz (o!): Kuko |
| Mylisz się Ewo Kuko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kukowie, depr. Kuki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuków |
| Sprawa Ewy i Jana Kuków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kukom. |
| Biernik (kogo?) : Kuków |
| Ewę i Jana Kuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kukami |
| Z Ewą i Janem Kukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kukach. |
| Wołacz (o!): Kukowie, depr. Kuki |
| Ewo i Janie Kukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuko |
| To są siostry Ewa i Magda Kuko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuko |
| Przed domem Ewy i Magdy Kuko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kuko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kuko. |
| Biernik (kogo?) : Kuko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kuko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kuko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kuko. |
| Wołacz (o!): Kuko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kuko! |
Wszystkie odmiany nazwiska KUKO:
Kuko, Kuki, Kuce, Kukę, Kuką, Kukowie, Kuków, Kukom, Kukami, Kukach,Zobacz nazwiska podobne do KUKO:
KUCHARSKA, KUBIAK, KUREK, KUROWSKA, KUCZYŃSKA, KUBICKA, KULESZA, KUJAWA, KUŚ, KULIK, KUCHARCZYK, KUBIK, KULA, KUBACKA, KUBICA,
Zobacz podział na sylaby słowa KUKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUKO
Wybrane słowo