Nazwisko mężczyzny (pan) - KUMÓR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumór |
| To jest Jan Kumór. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumora, Kumóra |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kumora. |
| Celownik (komu?) : Kumorowi, Kumórowi |
| Janowi Kumorowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kumora, Kumóra |
| Nikt tam nie widział Jana Kumora. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumorem, Kumórem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kumorem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumorze, Kumórze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kumorze. |
| Wołacz (o!): Kumorze, Kumórze |
| Mój drogi Janie Kumorze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUMÓRNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumór |
| Autorką artykułu jest Ewa Kumór. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumór |
| Udałem się po poradę do Ewy Kumór. |
| Celownik (komu?) : Kumór |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kumór. |
| Biernik (kogo?) : Kumór |
| Wszyscy lubią Ewę Kumór. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumór |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kumór. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumór |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kumór. |
| Wołacz (o!): Kumór |
| Mylisz się Ewo Kumór! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUMÓRRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumorowie, Kumórowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kumorowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumorów, Kumórów |
| Sprawa Ewy i Jana Kumorów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kumorom, Kumórom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kumorom. |
| Biernik (kogo?) : Kumorów, Kumórów |
| Ewę i Jana Kumorów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kumorami, Kumórami |
| Z Ewą i Janem Kumorami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumorach, Kumórach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kumorach. |
| Wołacz (o!): Kumorowie, Kumórowie |
| Ewo i Janie Kumorowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUMÓRNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumór |
| To są siostry Ewa i Magda Kumór. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumór |
| Przed domem Ewy i Magdy Kumór doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kumór |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kumór. |
| Biernik (kogo?) : Kumór |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kumór. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumór |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kumór był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumór |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kumór. |
| Wołacz (o!): Kumór |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kumór! |
Zobacz podział na sylaby słowa KUMÓR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUMÓR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUMÓR
Wybrane słowokoniarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
koniarza, koniarzach, koniarzami, koniarze, koniarzem, koniarzom, koniarzowi, koniarzu, koniarzy, ,...
eOdmiany.pl ©2025