Odmiana nazwiska - KURAN
Odmiana przez przypadki nazwiska KURAN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KURAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuran |
| To jest Jan Kuran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kurana. |
| Celownik (komu?) : Kuranowi |
| Janowi Kuranowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kurana |
| Nikt tam nie widział Jana Kurana. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuranem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kuranem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuranie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kuranie. |
| Wołacz (o!): Kuranie |
| Mój drogi Janie Kuranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuran |
| Autorką artykułu jest Ewa Kuran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuran |
| Udałem się po poradę do Ewy Kuran. |
| Celownik (komu?) : Kuran |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kuran. |
| Biernik (kogo?) : Kuran |
| Wszyscy lubią Ewę Kuran. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuran |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kuran. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuran |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kuran. |
| Wołacz (o!): Kuran |
| Mylisz się Ewo Kuran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuranowie, depr. Kurany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kuranowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuranów |
| Sprawa Ewy i Jana Kuranów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kuranom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kuranom. |
| Biernik (kogo?) : Kuranów |
| Ewę i Jana Kuranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kuranami |
| Z Ewą i Janem Kuranami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuranach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kuranach. |
| Wołacz (o!): Kuranowie, depr. Kurany |
| Ewo i Janie Kuranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuran |
| To są siostry Ewa i Magda Kuran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuran |
| Przed domem Ewy i Magdy Kuran doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kuran |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kuran. |
| Biernik (kogo?) : Kuran |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kuran. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuran |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kuran był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuran |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kuran. |
| Wołacz (o!): Kuran |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kuran! |
Wszystkie odmiany nazwiska KURAN:
Kuran, Kurana, Kuranowi, Kuranem, Kuranie, Kuranowie, Kurany, Kuranów, Kuranom, Kuranami, Kuranach,Zobacz nazwiska podobne do KURAN:
KUREK, KUROWSKA, KURZAWA, KURKOWSKA, KURIATA, KUR, KURZEJA, KURPIEWSKA, KURDZIEL, KURZYŃSKA, KURAS, KURKIEWICZ, KURCZEWSKA, KURAŚ, KURYŁO,
Zobacz podział na sylaby słowa KURAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURAN
Wybrane słowo