Nazwisko mężczyzny (pan) - KURHUN |
---|
Mianownik (kto?) : Kurhun |
To jest Jan Kurhun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurhuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kurhuna. |
Celownik (komu?) : Kurhunowi |
Janowi Kurhunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kurhuna |
Nikt tam nie widział Jana Kurhuna. |
Narzędnik (z kim?) : Kurhunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurhunem. |
Miejscownik (o kim?) : Kurhunie |
Nie rozmawiamy o Janie Kurhunie. |
Wołacz (o!): Kurhunie |
Mój drogi Janie Kurhunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURHUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kurhun |
Autorką artykułu jest Ewa Kurhun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurhun |
Udałem się po poradę do Ewy Kurhun. |
Celownik (komu?) : Kurhun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurhun. |
Biernik (kogo?) : Kurhun |
Wszyscy lubią Ewę Kurhun. |
Narzędnik (z kim?) : Kurhun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurhun. |
Miejscownik (o kim?) : Kurhun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kurhun. |
Wołacz (o!): Kurhun |
Mylisz się Ewo Kurhun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURHUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kurhunowie, depr. Kurhuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurhunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurhunów |
Sprawa Ewy i Jana Kurhunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kurhunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurhunom. |
Biernik (kogo?) : Kurhunów |
Ewę i Jana Kurhunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kurhunami |
Z Ewą i Janem Kurhunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kurhunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurhunach. |
Wołacz (o!): Kurhunowie, depr. Kurhuny |
Ewo i Janie Kurhunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURHUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kurhun |
To są siostry Ewa i Magda Kurhun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurhun |
Przed domem Ewy i Magdy Kurhun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kurhun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurhun. |
Biernik (kogo?) : Kurhun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurhun. |
Narzędnik (z kim?) : Kurhun |
Wywiad z Ewą i Magdą Kurhun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kurhun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurhun. |
Wołacz (o!): Kurhun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kurhun! |
Zobacz podział na sylaby słowa KURHUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KURHUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURHUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024