Nazwisko mężczyzny (pan) - KURINKO |
---|
Mianownik (kto?) : Kurinko |
To jest Jan Kurinko. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurinki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kurinki. |
Celownik (komu?) : Kurince |
Janowi Kurince dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kurinkę |
Nikt tam nie widział Jana Kurinkę. |
Narzędnik (z kim?) : Kurinką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurinką. |
Miejscownik (o kim?) : Kurince |
Nie rozmawiamy o Janie Kurince. |
Wołacz (o!): Kurinko |
Mój drogi Janie Kurinko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURINKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kurinko |
Autorką artykułu jest Ewa Kurinko. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurinko |
Udałem się po poradę do Ewy Kurinko. |
Celownik (komu?) : Kurinko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurinko. |
Biernik (kogo?) : Kurinko |
Wszyscy lubią Ewę Kurinko. |
Narzędnik (z kim?) : Kurinko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurinko. |
Miejscownik (o kim?) : Kurinko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kurinko. |
Wołacz (o!): Kurinko |
Mylisz się Ewo Kurinko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURINKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kurinkowie, depr. Kurinki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurinkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurinków |
Sprawa Ewy i Jana Kurinków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kurinkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurinkom. |
Biernik (kogo?) : Kurinków |
Ewę i Jana Kurinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kurinkami |
Z Ewą i Janem Kurinkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kurinkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurinkach. |
Wołacz (o!): Kurinkowie, depr. Kurinki |
Ewo i Janie Kurinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURINKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kurinko |
To są siostry Ewa i Magda Kurinko. |
Dopełniacz (kogo?) : Kurinko |
Przed domem Ewy i Magdy Kurinko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kurinko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurinko. |
Biernik (kogo?) : Kurinko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurinko. |
Narzędnik (z kim?) : Kurinko |
Wywiad z Ewą i Magdą Kurinko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kurinko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurinko. |
Wołacz (o!): Kurinko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kurinko! |
Zobacz podział na sylaby słowa KURINKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KURINKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURINKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024