Odmiana nazwiska - KURKO
Zobacz też odmianę slowa KURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska KURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurko |
| To jest Jan Kurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kurki. |
| Celownik (komu?) : Kurce |
| Janowi Kurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Kurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Kurce. |
| Wołacz (o!): Kurko |
| Mój drogi Janie Kurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Kurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Kurko. |
| Celownik (komu?) : Kurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurko. |
| Biernik (kogo?) : Kurko |
| Wszyscy lubią Ewę Kurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kurko. |
| Wołacz (o!): Kurko |
| Mylisz się Ewo Kurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurkowie, depr. Kurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurków |
| Sprawa Ewy i Jana Kurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurkom. |
| Biernik (kogo?) : Kurków |
| Ewę i Jana Kurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkami |
| Z Ewą i Janem Kurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurkach. |
| Wołacz (o!): Kurkowie, depr. Kurki |
| Ewo i Janie Kurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurko |
| To są siostry Ewa i Magda Kurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Kurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurko. |
| Biernik (kogo?) : Kurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurko. |
| Wołacz (o!): Kurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska KURKO:
Kurko, Kurki, Kurce, Kurkę, Kurką, Kurkowie, Kurków, Kurkom, Kurkami, Kurkach,Zobacz nazwiska podobne do KURKO:
KUREK, KUROWSKA, KURZAWA, KURKOWSKA, KURIATA, KUR, KURZEJA, KURPIEWSKA, KURDZIEL, KURZYŃSKA, KURAS, KURKIEWICZ, KURCZEWSKA, KURAŚ, KURYŁO,
Zobacz podział na sylaby słowa KURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURKO
Wybrane słowotargaćczasownik niedokonanyodmiany:
targałem, targałam, targałeś, targałaś, targał, targała, targało, targaliśmy, targałyśmy, targaliście, targałyście, ,...